ธรรมทั้งหลายน่าอัศจรรย์ ถ้าไม่มีปัจจัยก็ไม่เกิด

ผู้ฟัง มีความเข้าใจว่า ความคิดจบเรื่องนั้น ต่อเรื่องนี้ ต่อๆ ไป เรื่อยๆ แปลกตรงช่วงที่ต่อ ถึงได้เข้าใจว่า เป็นอนัตตาจริงๆ ก็เกิดสงสัยในใจ ก็คิดขึ้นมาได้อย่างนั้นเอง ตรงนี้จะช่วยให้เห็นถึงการบังคับบัญชาไม่ได้ ใช่ หรือไม่

ท่านอาจารย์ ทั้งหมดที่ได้ฟังไม่สูญหายเลย สะสมสืบต่อพร้อมที่จะปรุงแต่งเป็นความคิดความเข้าใจเพิ่มขึ้น

ผู้ฟัง คือก็ยังรู้สึกอัศจรรย์ตรงนี้อยู่ บทจะคิดขึ้นมาก็คิดไปได้

ท่านอาจารย์ ความจริงธาตุรู้น่าอัศจรรย์ หรือไม่ ธรรมทั้งหลายน่าอัศจรรย์ ถ้าไม่มีปัจจัยก็ไม่เกิด และก็เปลี่ยนแปลงปัจจัยที่ทำให้เกิดขณะนั้นเป็นอย่างนั้นไม่ได้ด้วย

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 52