การทบทวนปัจจัยเป็นเพียงขั้นคิดไม่ใช่สติปัฏฐาน

เพราะฉะนั้นการทบทวนปัจจัยในชีวิตประจำวันจริง ๆ ได้   แต่อย่าลืมว่า  ขณะนั้นเป็นขั้นคิด   ไม่ใช่สติปัฏฐานที่รู้ลักษณะที่ไม่ใช่ตัวตน   ซึ่งเป็นนามธรรมและรูปธรรมแต่ละลักษณะ   เพราะเหตุว่าไม่มีผู้หนึ่งผู้ใดสามารถที่จะยับยั้งการคิด   ถ้าคิดถูกก็เป็นสัมมาสังกัปปะ   เป็นมหากุศลจิต   แต่ว่าไม่ใช่การที่จะรู้ลักษณะที่ไม่ใช่ตัวตนของนามธรรมและรูปธรรม

เพราะฉะนั้นสติจะต้องระลึกรู้ลักษณะที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมทั้ง ๖ ทวาร   ขณะที่คิด   ไม่ใช่พยายามหยุดไม่ให้คิด   แต่ให้เริ่มระลึกรู้ว่า   ขณะที่คิดไม่ใช่ขณะที่ลักษณะของนามธรรมกำลังปรากฏแก่สติ   หรือลักษณะของรูปธรรมกำลังปรากฏ   แต่ขณะนั้นเป็นเรื่องของนามธรรมและรูปธรรม

เพราะฉะนั้นในวันหนึ่ง ๆ ก็มีลักษณะที่เป็นนามธรรมและรูปธรรมปรากฏ   สลับกับเรื่องของนามธรรมและรูปธรรมนั้น ๆ   เพราะฉะนั้นเรื่อง   ไม่ใช่นามธรรมและรูปธรรม  แต่จิตที่กำลังคิดเรื่อง   เป็นนามธรรม

ต้องอบรมเจริญไปอีกเรื่อย ๆ  จนกว่าจะหมดความสงสัย   ในลักษณะของนามธรรมและรูปธรรม