ลืมบ่อยไหมว่าเป็นโลภะเป็นทุกขสมุทยอริยสัจ

ทุกขสมุทัยอริยสัจจ ได้แก่ โลภะ ตัณหา ความยินดี ความพอใจในทุกสิ่งทุกอย่าง

เพราะฉะนั้นแต่ละท่านก็จะเป็นผู้ที่รู้จักตัวเองตามความเป็นจริงว่า ทรงจำทุกขสมุทัยอริยสัจจะ ข้อที่ ๒ ได้แค่ไหน เพราะว่าวันหนึ่งๆ ก็ลืมบ่อยๆ ใช่ไหมคะ  ขณะที่กำลังสนุกสนาน เพลิดเพลิน อร่อย ขณะนั้นก็ลืมแล้วว่า เป็นทุกขสมุทัยอริยสัจจะ

เพราะฉะนั้นสำหรับการทรงจำก็มีหลายขั้น ก็แล้วแต่ว่าแต่ละท่านที่จะทรงจำที่จะระลึกได้ในขณะที่กำลังเพลิดเพลิน ยินดีว่า นี่คือทุกขสมุทัยอริยสัจจะ ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้น ในขณะนั้นสติปัฏฐานก็สามารถจะระลึกลักษณะของสภาพที่กำลังยินดีพอใจในขณะนั้นว่า เป็นสภาพธรรมอย่างหนึ่งซึ่งเป็นเหตุที่จะให้เกิดทุกข์ ตราบใดที่ยังมีโลภะความยินดีพอใจ ทางตา ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ ก็ต้องยังมีสังสารวัฏอยู่