ใครที่หวัง หรือหาวิธี ยังไม่เข้าใจสัจจะ


        เด่นพงศ์ ท่านอาจารย์ ท่านวิทยากรทุกท่านก็กรุณาบอกเรา สอนเราว่า ในตำรา ในพระไตรปิฎกก็บอกให้ถอนตัวเราออก ให้ถอนชื่อเราออก คือ มันเข้าใจครับ แต่ยังแยกไม่ออก ไม่รู้จะถามอย่างไรจึงจะได้วิธีที่ดีที่สุด หรือได้แนวที่ดีที่สุด นอกจากให้ฟังจนเข้าใจ ก็ฟัง ฟังทุกวันๆ จนเหนื่อยครับ

        สุ. แนวที่จะละความต้องการ หรือแนวที่จะให้สมประสงค์หรือความหวังคะ นี่หวังหรือเปล่า หาวิธีนี่หวังหรือเปล่า

        เด่นพงศ์ ผมก็ทำไม่ได้

        สุ. ไม่ได้ให้ทำ

        เด่นพงศ์ แล้วเมื่อไรมันจะได้ครับ

        สุ. นั่นไงคะ แสวงหาวิธีได้ หรือจะละความต้องการ จริงๆ แม้แต่คำว่า “สัจจะ” คำเดียว รู้ซึ้งแค่ไหน สัจจะ คือ จริง สิ่งที่มีจริงขณะนี้ ใครไปทำอะไรให้เกิดขึ้นหรือเปล่า หรือว่าสิ่งโดยสภาพที่เกิดแล้วเป็นอย่างนี้ เป็นอื่นไม่ได้ นี่คือสัจจะ

        มีใครจะไปบิดเบือน จะไปทำอะไรอีกต่อไป ฟังจนอย่างนี้ว่า สัจจะ คือ สิ่งที่จริง เกิดแล้วเป็นอย่างนี้ เป็นอื่นไม่ได้ แค่นี้ยังจะไปทำอะไรอีกหรือเปล่า จะไปเปลี่ยนแปลงอะไรอีกหรือเปล่า ถ้าเข้าใจจริงๆ ในความหมายของคำว่า “สัจจะ”

        เด่นพงศ์ กราบเรียนท่านอาจารย์ด้วยความเคารพว่า เข้าใจว่าเป็นสัจธรรมจริงๆ

        สุ. ค่ะ เปลี่ยนไม่ได้

        เด่นพงศ์ เราก็รู้ เราถึงมาที่นี่

        สุ. แล้วจะไปทำอะไร

        เด่นพงศ์ ก็หาวิธีทาง

        สุ. นั่นผิดแล้ว เพราะไม่รู้ว่า สัจจะ คือ ความจริง สภาพจริงๆ ความลึกซึ้งของอรรถนี้ก็คือว่า สัจจะเป็นธรรม ซึ่งใครเปลี่ยนแปลงไม่ได้ ขณะนี้เป็นจริง เกิดขึ้นเป็นอย่างนี้ก็เป็นอย่างนี้ เป็นอื่นไม่ได้เลย ค่อยๆ เข้าใจลักษณะของสภาพธรรม แต่ละสภาพที่เกิดขึ้นเป็นสัจจะทั้งหมด เป็นความจริงซึ่งใครก็เปลี่ยนไม่ได้

        เพราะฉะนั้นถ้ามีใครที่หวัง หรือคิด หรือหาวิธี จะไปเปลี่ยนไปทำ นั่นคือไม่เข้าใจความหมายของสัจจะ ไม่เข้าใจความหมายของธรรมด้วย ก็มีผมหวัง ผมอย่างนั้น ผมอย่างนี้ แต่ลองหาจริงๆ ซิคะ ตรงไหนเป็นคุณเด่นพงศ์

        เด่นพงศ์ ผมคิดว่า ถ้าท่านอาจารย์ถามตรงไปตรงมากับทุกคน ใน ๑๐๐ คนในห้อง ผมคิดว่า คำถามคงเหมือนผม คงอยากหาวิธีอย่างไรสักอย่างหนึ่ง แต่ไม่กล้าพูด เคยแอบๆ

        สุ. คนที่เลิกหวังก็มีเยอะค่ะ ไม่ต้องไปหวังอะไรเลย ค่อยๆ เข้าใจความจริง สบายออก ไม่ต้องไปทำอะไรให้วุ่นวายเดือดร้อน มีสิ่งที่ปรากฏให้เข้าใจให้ถูกต้องเท่านั้นเอง

        หมดหวัง ดีไหมคะ หรือไม่อยากจะหมดหวังเลย อยากหวังต่อไปเรื่อยๆ ด้วยความเป็นเรายังอยู่ เรายังมี เอาเราออกไปไม่ได้ เมื่อไรเราจะเป็นอย่างนั้น เมื่อไรเราจะรู้อย่างนี้

        ที่มา ...

        พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 305


    หมายเลข 12265
    24 ม.ค. 2567