ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๔๓

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๓]

๐ ไม่รอกาลเวลาที่จะถึงอีกสมัยหนึ่งของพระพุทธเจ้าอีกพระองค์หนึ่ง ก็ยังมีโอกาส ที่จะได้ฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงไว้ เพราะขณะนี้เป็นช่วงเวลา ที่พระธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังดำรงอยู่

๐ ถ้าเป็นผู้ที่เลื่อมใสในพระรัตนตรัย ก็ย่อมเป็นผู้ที่น้อมประพฤติปฏิบัติตาม จน กระทั่งถึงการรู้แจ้งอริยสัจธรรม เมื่อนั้นก็ย่อมไม่เกิดในอบายภูมิ

๐ เวลาที่ล่วงศีลแล้ว จิตใจเดือดร้อนกระวนกระวาย อาจจะทำให้คิดถึงเหตุการณ์ ที่ทำให้ล่วงศีล จิตใจก็กระสับกระส่าย แต่ผู้ที่สามารถจะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่ง และ น้อมประพฤติปฏิบัติตาม จนกระทั่งรู้แจ้งอริยสัจธรรม ศีลของท่านจะสมบูรณ์คือ เป็นผู้ ที่ไม่ล่วงศีล ๕ ก็จะไม่เป็นเหตุให้ทำอกุศลกรรมบถ ไม่เป็นเหตุที่จะทำให้เกิดใน อบายภูมิ

๐ อกุศลทุกประเภท เช่น ความติดข้อง ความโกรธ ความริษยา ความตระหนี่ ความเคลือบแคลงสงสัย ความฟุ้งซ่านรำคาญใจ ความไม่รู้ เป็นต้น ทั้งหมดเป็น ธรรมเว้นจากสติ

๐ เป็นการดี ที่ได้รู้จักตัวเองตามความเป็นจริง ประโยชน์ของพระธรรม คือ ทำให้ รู้จักตัวเองตามความเป็นจริง รู้จักสภาพธรรมที่เกิดขึ้นกับตนเองตรงตามความเป็นจริง ว่าไม่มีตัวตน แต่เป็นสภาพธรรมต่างๆ ลักษณะของจิตต่างๆ ลักษณะของเจตสิก ต่างๆ ลักษณะของรูปต่างๆ

๐ ต้องไม่ลืมว่า ปัญญาจะต้องอบรมเจริญต่อไปอีก จนกว่าจะถึงการดับกิเลสได้ เพราะเหตุว่าพระธรรมที่ได้ยินได้ฟังนี้เป็นเครื่องเกื้อกูล เป็นเครื่องส่องทางให้รู้ว่า ไม่มีสิ่งใดที่สามารถจะดับกิเลสได้ นอกจากปัญญา

๐ เรื่องของมิตรเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะเหตุว่าการคบกับบุคคลหนึ่งบุคคลใด อาจจะนำความเจริญอย่างมากมาให้ หรือว่าอาจจะนำความเสื่อมอย่างมากมาให้ ซึ่ง

๐ ความเสื่อมอย่างมาก คือ ความเสื่อมโดยเห็นผิดในข้อประพฤติปฏิบัติในธรรม

๐ ถ้าหวังร้ายต่อใคร หรือว่ายินดีในความพินาศของใคร ขณะใด ขณะนั้นไม่ได้ เจริญเมตตา

๐ การเข้าใจสิ่งที่มีจริง มีได้แน่นอน แต่ต้องอาศัยการฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัม

๐ พุทธเจ้าทรงแสดง การฟังพระธรรมทั้งหมด ก็เพื่อเข้าใจสิ่งที่มีจริงตามความเป็นจริง

๐ ปัญญา เป็นธรรมที่เข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่อวิชชาและกิเลสทั้งหลายไม่สามารถ รู้ตามความเป็นจริงได้

๐ ไม่อยากไปเกิดในทุคติภูมิ แต่อย่างไรก็ต้องเกิด ถ้ามีเหตุปัจจัยที่จะทำให้มีการ เกิดในอบายภูมิ ใครๆ ก็ยับยั้งไม่ได้

๐ ค่อยๆ ละเว้นจากอกุศลธรรมด้วยความเข้าใจที่ค่อยๆ เจริญขึ้น ห่างไกลจาก อกุศลธรรมด้วยการฟังพระธรรมให้เข้าใจ

๐ งานที่ยิ่งใหญ่ ภาระที่ยิ่งใหญ่ ก็คือ การฟังพระธรรมให้เข้าใจ ไม่ใช่ไปทำอะไร ด้วยความไม่เข้าใจ

๐ ถึงแม้ว่าจะดีแสนดี ก็ยังไม่บริสุทธิ์ ถ้าไม่ประกอบด้วยปัญญา ถ้าไม่มีปัญญา ก็ยังมีการยึดถือว่าเป็นความดีของเรา เป็นเราที่ดี ไม่ได้เข้าใจเลยว่าเป็นธรรม ไม่ใช่เรา

๐ เมื่อรู้ว่าตนเองเข้าใจธรรมผิด ไม่ตรงแล้ว ควรที่จะเป็นอย่างไรต่อไป? คำตอบ คือ ควรฟังพระธรรมต่อไป

๐ ต้องฟังพระธรรม ถึงจะรู้ได้ว่ามีความติดข้อง มีความมัวเมา มีกิเลสมากมาย ถ้าไม่ติดข้อง จะต้องการอะไรหรือไม่?

๐ สิ่งสำคัญ คือ ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญา ไม่ใช่คิดธรรมเอาเอง

๐ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงแสดงพระธรรมโดยละเอียด โดยประการ ทั้งปวง ก็เพื่อให้เห็นความไม่ใช่ตัวตน (อนัตตา)

๐ สิ่งที่ไม่ดี คือ กิเลสอกุศลธรรมทั้งหลาย นำมาซึ่งโทษโดยส่วนเดียว

๐ เพราะไม่รู้ จึงฟังพระธรรม จะได้เข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่ได้ฟังตามความเป็นจริง จะให้รู้ธรรมโดยไม่ฟังพระธรรม จะเป็นไปได้อย่างไร

๐ อวิชชา (ความไม่รู้) จะนำมาซึ่งความรู้ ไม่ได้ อวิชชา เป็นมูลรากให้เกิดอกุศล ทั้งหลายมากมาย

๐ ถ้าเป็นผู้ระลึกถึงความตายได้ ก็จะทำให้เป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต

๐ สังสารวัฏฏ์ก็จะยืดยาวต่อไปอีก เกิดอีกต่อไปอย่างไม่มีวันจบสิ้น ตราบใด ที่ยังไม่เริ่มได้เข้าใจธรรมตามความเป็นจริง

๐ ธรรม ควรค่าแก่การเข้าใจ ผู้เห็นประโยชน์จึงมาฟังพระธรรมเพื่อเข้าใจธรรม ตามความเป็นจริง

๐ กัลยาณมิตร สูงสุดเพียงพระองค์เดียว คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ทรง เป็นโทษกับใครๆ เลยแม้ท่านพระเทวทัตจะคิดร้ายอย่างไรกับพระองค์

๐ การที่จะละความติดข้องและอกุศลทั้งหลายได้ ไม่ใช่ด้วยความไม่รู้ความจริง แต่ด้วยปัญญา ที่สามารถเข้าใจถูกเห็นถูกจนถึงที่สุดได้ ตามลำดับ แม้โลภะที่เกิด สะสมมานานแสนนานในสังสารวัฏฏ์ ก็สามารถดับได้จนหมดสิ้นไม่เกิดอีกเลย

๐ เคารพในธรรม คือ ตั้งใจฟัง ตั้งใจที่จะเข้าใจพระธรรมที่ได้ฟัง

๐ ฟังพระธรรมเพื่อเข้าใจ ไม่ประมาทพระธรรมในแต่ละคำที่ได้ฟัง

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ ๔๒ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๒

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...