มองมุมมุ่งธรรม ๐๘ - ภาวนุปนิสัยเป็นกุศลที่ควรเริ่มสะสม
มองมุมมุ่งธรรม ๐๘
ภาวนุปนิสัยเป็นกุศลที่ควรเริ่มสะสม
บางคนมี ทานนุปนิสัย คือ มีอุปนิสัยในการให้ทานสะดวกสบาย ง่าย คล่อง เร็วมาก บางคนมี สีลุปนิสัย คือ มีกาย วาจาที่อ่อนน้อม สงเคราะห์ช่วยเหลือคนอื่นเป็นชีวิตประจำวันธรรมดาของท่านได้ แต่ภาวนุปนิสัย เป็นกุศลที่ทุกคนควรจะเริ่มสะสม
ภาวนา คือ การอบรมจิตใจให้เป็นกุศลยิ่งขึ้น และเป็นการอบรมเจริญปัญญาตามลำดับขั้นด้วย จิตเป็นสภาพธรรมที่ละเอียด รู้ยาก ทุกคนมีอกุศลจิต ขณะใดที่ไม่เป็นไปในบุญกิริยาวัตถุ ๑๐ ขณะนั้นเป็นอกุศลจิต เพราะฉะนั้น แม้ไม่ทำทุจริตกรรม แต่ใจก็เป็นอกุศลแล้ว เช่น นึกคิดถึงคนอื่นด้วยความผูกพันติดข้อง หรือนึกถึงด้วยความขุ่นเคืองใจ วันหนึ่งๆ ทุกคนคิดมากกว่าพูด ถ้าเพียงโกรธ ไม่พูด คนอื่นก็อาจจะไม่รู้เลย แต่ถ้าโกรธมากขึ้น ก็จะแสดงออกมาทางกาย วาจา ซึ่งเมื่อถึงขั้นกระทำอกุศลกรรม ก็จะเห็นได้ว่าเป็นอกุศลจิต ที่มีกำลังแรงแล้ว แต่ผู้มีปัญญา เห็นโทษของอกุศลแม้เพียงความขุ่นใจเล็กน้อย หรือแม้ขณะที่กำลังเพลิดเพลินติดข้อง ทางตาก็จะดูนั่นดูนี่ ทางหูก็จะฟังนั่นฟังนี่ ทางจมูกก็จะดมกลิ่นหอม กลิ่นนั้นกลิ่นนี้ เป็นอกุศลที่ติดข้องในวัตถุต่างๆ โดยไม่รู้ตัวมากมายทั้งวัน
ผู้มีปัญญาเริ่มเห็นโทษของโลภะและโทสะ แล้วคิดที่จะสงบจากอกุศลทั้งหลาย เพราะเหตุว่า ทุกสิ่งที่ติดข้องนั้นจะนำมาแต่ทุกข์โทษเท่านั้น ผู้มีปัญญาจึงฟังพระธรรมแล้วระลึกรู้สภาพจิตของตนเอง แล้วเริ่มอบรมจิตใจให้เป็นกุศลยิ่งขึ้น
ขอเชิญคลิกอ่านตอนต่อไป ...
๐๖ - สังฆทานที่ถูกต้องเป็นอย่างไร
๐๗ - บุญกิริยาวัตถุเป็นอย่างไร
