สัมภเวสี
[เล่มที่ 17] พระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 567
สัตว์เหล่าใดกำลังแสวงหาการเกิด สัตว์เหล่านั้น ชื่อว่า สัมภเวสี คำว่า สัมภเวสี นี้ เป็นชื่อของพระเสขะ และปุถุชนผู้กำลังแสวงหาการเกิดต่อไป เพราะยังละสังโยชน์ในภพไม่ได้.
[เล่มที่ 26] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เล่ม ๒ - หน้าที่ 51
อรรถกถา อาหารสูตรที่ ๑
ชื่อว่า สัมภเวสี เพราะแสวงหาภพที่เกิด. คำนั้น เป็นชื่อของพระเสขะ และปุถุชนผู้แสวงหาภพต่อไปเพราะยังละภวสังโยชน์ไม่ได้ด้วยอาการอย่างนี้ กิเลสภวสังโยชน์นั้นจึงยึดสรรพสัตว์ไว้
..ขออนุโมทนาค่ะ...
เมื่อก่อนเข้าใจว่าเป็นวิญญาณที่ล่องลอยหาที่เกิดไม่ได้ต้องรอญาติอุทิศส่วนกุศลให้ เมื่อเข้ามาศึกษาธรรมะก็เข้าแล้วว่า วิญญาณคือนามธรรมเป็นสภาพธรรมที่รู้อารมณ์ต่างๆ เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ดับแล้วก็เกิดสืบต่อ ไม่มีระหว่างคั่นตามเหตุปัจจัย ผู้ดับกิเลสหมดสิ้นแล้วจิตดวงสุดท้ายคือจุติเกิดจะไม่มีปฏิสนธิจิตเกิดสืบต่ออีกเพราะดับเหตุของการเกิดหมดสิ้นแล้ว เพราะฉะนั้นการเกิดยังคงมีต่อไปกับพระเสขะและปุถุชน
