กุศลที่ประเสริฐยิ่ง
ผู้ฟัง มีธรรมใดที่จะเกื้อกูลอบรมเจริญให้จิตเป็นกุศลมากขึ้น
ท่านอาจารย์ จะต้องไปนั่งอยากไหมว่าทำอย่างไร กุศลถึงจะมาก ในเมื่อกำลังคิดนั้นไม่รู้ ที่สำคัญคือรู้ แล้วจะไปรู้ที่ไหน หาความรู้จากใครได้ นอกจากพระธรรมที่ได้ทรงแสดงไว้แล้ว เลิกอยากที่จะให้มีกุศลมากๆ เพราะว่ากุศลที่ประเสริฐยิ่งกว่ากุศลอื่น คือ ความเข้าใจธรรม แทนที่จะไปอยากมีกุศล ก็เข้าใจธรรมขณะนั้น ก็เป็นกุศลที่ดีกว่ากุศลอื่นแล้ว
ผู้ฟัง ที่ผมกล่าวก็คือว่า ทั่วๆ ไปที่ได้ยินได้ฟัง เมื่อวานได้สนทนาที่ใช้ชื่อว่าเมตตา ถ้าอบรมจนบ่อยๆ เนืองๆ ก็จะสะสม กุศลจิตก็จะเพิ่มขึ้น
ท่านอาจารย์ นี่เราคิดเอง มีเมตตามากเท่าไหร่ก็ยังเป็นเรา ถึงจะเป็นคนดี เป็นคนเก่ง มีความสามารถทำอะไรๆ ได้ทุกอย่าง แต่มีกิเลส ยังมีความเป็นเรา แล้วก็หาทางที่จะดีอย่างอื่น แต่ว่ายังคงเป็นเรา ตรงกันข้ามกับคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะเหตุว่าทรงแสดงความจริงให้รู้ว่าไม่มีเรา แต่มีธรรมที่เป็นกุศลธรรมและอกุศลธรรม ถ้าเข้าใจอย่างนี้จริงๆ เห็นโทษของอกุศล ทรงแสดงอกุศลไว้มากมายในพระไตรปิฎก ๔๕ พรรษา สำหรับคนที่ยังมากด้วยอกุศลที่จะได้รู้ตามความเป็นจริงว่ามากอย่างนี้
จึงเห็นโทษ แล้วก็ค่อยๆ เข้าใจขึ้น ปัญญาก็จะนำไปในกิจทั้งปวง ไม่ต้องห่วงเลย ปัญญาเหนือสิ่งอื่นใด เมื่อมีแล้วก็สามารถที่จะนำไปในกิจทั้งปวง ไม่ว่าในบ้าน นอกบ้าน ไม่ว่าพบใคร ที่ไหน เมื่อไร ปัญหาใดๆ ทั้งสิ้น ปัญญานำไปในกิจทั้งปวง เพราะเหตุว่าเป็นกิจที่สำเร็จได้ แก้ไขได้ด้วยกุศล ไม่ใช่ด้วยอกุศล เอาอกุศลไปแก้ปัญหาทั้งหลาย ไม่มีทางที่จะสำเร็จได้เลย แต่ว่าปัญหาทั้งหมดเมื่อมีกุศลและปัญญาสามารถที่จะแก้ได้ ได้อย่างดีด้วย มั่นใจได้ในเรื่องปัญญาและกุศล ไม่ต้องไปแสวงหาอย่างอื่น

