คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นมงคล
ก่อนฟังธรรม ไม่เข้าใจธรรม ไม่รู้จักธรรม ความไม่รู้เป็นมงคลหรือเปล่า แค่นี้ก็พิจารณาได้ใช่ไหม ความไม่รู้จะเป็นมงคลได้อย่างไร มงคล ต้องตรงกันข้าม ความรู้ต่างหากที่เป็นมงคล แต่รู้อย่างอื่นไม่ใช่มงคลที่แท้จริง เพราะเหตุว่าไม่ได้เข้าใจสิ่งที่กำลังมี จะชื่อว่ารู้ไหม รู้สารพัดรู้ แต่สิ่งที่กำลังปรากฏต่อหน้าต่อตา ไม่รู้ และนั่นหรือคือความรู้ที่แท้จริง ก็แสดงให้เห็นว่า ความรู้จริงๆ ก็คือว่าสามารถที่จะรู้ความจริงของสิ่งที่มีจริง ที่กำลังปรากฏ
จะรู้ได้ตั้งแต่มงคลข้อที่ ๑ ไม่คบคนพาล นำไปสู่ความรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ดับกิเลสได้ ที่มาของมงคล เพื่ออะไร เพื่อการรู้ความจริง แล้วจะรู้ความจริงได้อย่างไรถ้าไม่มีการคบ คือ ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คนพาลไม่กล่าวคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะไม่รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วจะเป็นมงคลไหม
สิ่งใดที่ถูกต้อง ต้องถูก สิ่งที่ผิด ต้องผิด ตรง สัจธรรม (สัด-จะ-ทำ-มะ) เพราะเหตุว่าแม้บารมี ๑๐ ก็ยังต้องมีสัจจบารมี เพราะเหตุว่าผู้ตรงเท่านั้นที่จะได้สาระจากคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะฉะนั้นแต่ละคำต้องพิจารณา ทำไมเป็นมงคล จากความไม่รู้แล้วค่อยๆ เข้าใจขึ้น จนกระทั่งสามารถที่จะรู้ความจริง จะไม่เป็นมงคลหรือ ในเมื่อไม่รู้กับรู้นี่ ต่างกัน ไม่รู้ก็นำไปสู่ความไม่รู้
อะไรก็ตามที่ทำด้วยความไม่รู้ ไม่เข้าใจทั้งหมด ไม่ใช่มงคล ใครจะเอาตะกรุดมาให้ แต่ไม่เข้าใจกับให้เข้าใจจะเอาอย่างไหน อะไรจะเป็นมงคล ต้องมั่นคง ไม่เช่นนั้นเราก็จะหลงเข้าใจพระพุทธศาสนาผิดๆ เพราะที่จริงแล้วถ้าไม่ศึกษาจริงๆ ให้เข้าใจจริงๆ ก็จะเป็นพุทธศาสนาที่ชาวพุทธไม่รู้จัก เมื่อไม่ศึกษาจะรู้จักไม่ได้เลย