ฟังธรรมด้วยความประมาทอย่างยิ่ง

อ.อรรณพ: ท่านอาจารย์กล่าวตรงนี้ประเด็นนี้ ท่านอาจารย์กล่าวที่พุทธคยาว่า เบื่อที่จะฟังเรื่องเห็นไหม? ตรงนี้ท่านอาจารย์ก็ได้อธิบายเช้านี้ เป็นประโยชน์อย่างยิ่งครับ ผมก็นึกถึงข้อความในสมัยพุทธกาล ก็มีพระภิกษุท่านก็เบื่อที่จะแล้ว ไม่ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะตรัสเรื่องอะไรๆ เราก็รู้หมดแล้ว เราก็รู้เรื่องนั้นๆ หมดแล้ว ก็คือไม่มีความสนใจที่จะฟังพระธรรม ก็คิดว่าฟังหมดแล้ว ฟังเรื่องนั้นก็รู้ ฟังเรื่องนี้ก็รู้ แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เธอรู้ทั่วถึงธรรมหรือยัง? แม้กระทั่ง เห็น ซึ่งเป็นธรรมะอย่างหนึ่งยังไม่รู้จัก แล้วจะไปถึงความรู้ทั่วได้อย่างไร

ท่านอาจารย์ครับ โลภะที่มีกำลัง แล้ววิ่งไปหาเรื่องราวต่างๆ เพื่อสนองความอยากรู้ แล้วก็เอามากลบ กลบเพราะโลภะจะทำให้กลบไม่สามารถที่จะ อริยสัจจ์ที่ ๒ คือโลภะ ตัณหา ความอยากรู้เรื่องโน้นเรื่องนี้ มากลบที่จะทำให้ไม่เข้าใจ อริยสัจจ์ที่ ๑ เลยครับ

ท่านอาจารย์กล่าวอย่างนี้ก็เป็นประโยชน์มากเลยว่า เบื่อที่จะฟังเรื่องเห็นไหม? ไม่ทราบคณะอาจารย์ท่านใด ผมเชื่อว่าคณะอาจารย์ก็คงไม่เบื่อที่จะฟัง เรื่องเห็น นะครับ ท่านอาจารย์กล่าวบ่อยๆ ขณะนี้มีอะไร? มีเห็น แล้วก็กล่าวเรื่องเห็น มีความยินดีในการฟังเรื่องเห็นอย่างไรครับ เชิญครับ

อ.ณภัทร: ท่านอาจารย์ครับ ฟังธรรมะเรื่องเห็น ท่านอาจารย์ก็กล่าวไว้มากมาย ส่วนตัวกระผมก็ไม่เบื่อที่จะฟัง เพราะว่า รู้ว่าแม้ฟังก็เป็นความเข้าใจในเบื้องต้นเท่านั้นเอง แต่ว่า ยังไม่ได้เข้าถึงลักษณะ สภาวะของเห็นที่เป็นธาตุรู้จริงๆ

เพราะฉะนั้น จึงฟังเพื่อที่จะ เข้าใจขึ้นๆ ในความเป็นธรรมะที่ไม่ใช่เราครับ

เพราะฉะนั้น คงไม่เบื่อ แต่ว่า บางท่านี่ศึกษาได้ฟังเรื่องเห็น อาจจะไม่เข้าใจ เห็น ก็อาจอาจจะเบื่อที่จะฟัง เพราะว่าฟังเท่าไหร่ก็ไม่เข้าใจครับ

ท่านอาจารย์: แล้วรู้จัก ธรรมะ ไหม?

อ.ณภัทร: ในเบื้องต้นได้ฟัง ก็พอที่จะเข้าใจว่า ธรรมะมี ๒ อย่าง

ท่านอาจารย์: เดี๋ยวก่อน!! ถามว่าอะไร?

อ.ณภัทร: แล้วรู้จักธรรมะหรือยัง? พูดถึงตัวผมละกัน ไม่พูดถึงคนอื่น

ท่านอาจารย์: ต้องตอบให้ตรง มิเช่นนั้น เราจะไปเรื่องอื่น เรื่องโน้นเรื่องนี้ ของคนนั้นคนนี้ ของเราอย่างนี้ แต่เรากำลังพูดให้เข้าใจคำถาม เพื่อที่จะรู้ว่า คำตอบคืออะไร? เมื่อเบื่อเรื่องเห็น แล้วเข้าใจธรรมะไหม?

อ.ณภัทร: ถ้าเบื่อเรื่องเห็น ก็ยังไม่เข้าใจธรรมะครับ

ท่านอาจารย์: ไม่ใช่ค่ะ ฟังเรื่องเห็นแล้วเบื่อ ไมใช่ เมื่อ ฟังเรื่องเห็นแล้วเบื่อ เข้าใจธรรมะไหม?

อ.ณภัทร: ไม่เข้าใจครับ

ท่านอาจารย์: แน่นอน!! เพราะเห็นเป็นธรรมะ ใช่ไหม?

อ.ณภัทร: ใช่ครับ

ท่านอาจารย์: เห็นไหม ต้องตรงมาก ไม่อย่างนั้นเอาความไม่รู้ อวิชชา ที่ทับถมจนกระทั่งปิดบังทุกอย่าง ให้ปรากฏเหมือนมีโลก มีคน มีอะไรมากมาย แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ความจริงของแต่ละ ๑ แล้วลองคิดถึงแต่ละ ๑ ซิ ไม่ใช่สว่างอย่างนี้ใช่ไหม? อย่างอื่นที่ไม่ใช่สิ่งที่ปรากฏให้เห็นไม่สว่างเลย แล้วรู้จักธรรมะหรือยัง? ฟังธรรมะด้วยความประมาทอย่างยิ่งในอะไร? ในความจริงที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ เก่งกันนัก วิชานั้นวิชานี้ ปกครองประเทศ ทำอะไรๆ หมดทุกอย่าง ไปถึงดาวอังคาร อะไรๆ หมดทุกอย่าง รู้จักธรรมะไหม? เห็นไหม!!

เพราะฉะนั้น เราไม่ได้ประมาทเลยว่า บุญที่ได้สะสมมามีโอกาสได้ฟัง คำ ของผู้ที่ได้ตรัสรู้จึงเริ่มรู้คุณ และรู้ว่า พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าไม่มีใครเปรียบได้เลยทั้งสิ้นในพระปัญญาคุณ พระบริสุทธิคุณ พระมหากรุณาคุณ

ผู้ที่สะสมมาที่จะเห็นประโยชน์เท่านั้น ที่จะฟังด้วยความเคารพ ไม่ใช่ฟังไปอยากรู้โน่นอยากรู้นี่ แต่ฟังด้วยความเคารพว่า ธรรมะลึกซึ้งปานใด กว่าพระองค์จะได้ทรงตรัสรู้ความจริงที่ได้ทรงแสดงความจริงนั้นให้คนอื่นได้รู้ด้วย เช่น เรา และคนอื่นที่มีโอกาสได้ฟัง แล้วเราจะไปไหน ไปด้วยความคิดของเรา ต้องการรู้อย่างนั้นรู้อย่างนี้ ไม่คำนึงเลยว่า กว่าจะเข้าใจธรรมะที่กำลังปรากฏ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระปัญญาระดับไหน?!! แต่กว่าพระองค์จะประจักษ์แจ้ง ต้องอบรมบำเพ็ญบารมีระดับไหน แล้วเราก็ฟังแบบง่ายๆ ธรรมดาๆ เข้าใจผิดไป คิดว่า เข้าใจแล้ว ไม่ต้องพูดเรื่องนี้อีก รู้แล้วว่าเห็นเป็นอะไร มีเจตสิกเกิดร่วมด้วยเท่าไหร่ นั่นไม่ใช่การเข้าใจธรรม

เพราะฉะนั้น ต้องสอบทาน แม้แต่ว่า ถ้าไม่รู้จักเห็นเดี๋ยวนี้ เบื่อที่จะฟังเรื่องเห็น รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าไหม? แต่ละคำถามถามได้หมด เพื่ออะไร? เพื่อไตร่ตรอง เป็นประโยชน์ไหมล่ะ!! ในเมื่อมีใครเตือนให้คิด เตือนให้รู้ เตือนให้ไตร่ตรอง เตือนให้เข้าใจถูกต้อง เพื่อจะค่อยๆ อบรม สัจจะ ความตรงต่อความจริง

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ

กราบยินดีในกุศลจิตของ อ.อรรณพ อ.ณภัทร ด้วยความเคารพค่ะ