สนทนาธรรมเพื่ออุทิศกุศลแด่คุณปาหนัน บารมีธรรม เช้า 29/10/68

เริ่มรู้จักว่าอยู่ในโลกของการไม่รู้จักธรรมะเลย จนกว่าจะได้ฟังคำของพระพุทธเจ้าจนเข้าใจในขั้นฟังว่าลึกซึ้งอย่างยิ่งยากจะรู้ได้

กำลังเห็น ... ลึกซึ้งที่ขณะเห็นไม่รู้ว่าอะไรเห็นและอะไรปรากฏให้เห็น เห็นเป็นเห็น เป็นธรรมะเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้

หนึ่งขณะของเห็นมีเพียงสิ่งที่กระทบตา แล้วเห็นเกิดขึ้นเห็นสิ่งนั้น เคยคิดไหมว่าละเอียดลึกซึ้งขนาดไหน ... ไม่รู้หมดทุกอย่าง!!

ทุกคำต้องมั่นคงมาก โลกเป็นอย่างนี้มานานเท่าไหร่ ไม่รู้มานานเท่าไหร่ไม่รู้ความจริงเลยว่าก่อนเห็นไม่มีเห็นแล้วมีปัจจัยให้เห็นเกิดขึ้นแล้วดับไม่ไปไม่กลับมาอีกเลย ใครรู้ความจริงที่ละเอียดอย่างยิ่ง?!

ค่อยๆ ฟังทีละคำ เพื่อเคารพสูงสุดในความลึกซึ้ง ค่อยๆ ไตร่ตรองทีละคำจนค่อยๆ เข้าใจตามลำดับ เป็นการเริ่มต้นที่จะตรงต่อความจริง รู้เองไม่ได้ ต้องฟังแต่ละคำจนสามารถประจักษ์แจ้งความจริงที่มีธรรมะตลอดวันนานเท่าไหร่แล้วแต่ไม่เคยรู้มาก่อนเลย

ธรรมะแต่ละหนึ่งมีจริงชั่วขณะที่เกิดขึ้นและดับไป แต่อยู่ในโลกของความไม่รู้ความจริงที่ละเอียดลึกซึ้งอย่างยิ่งมานานเท่าไหร่ ... จนกว่าจะได้ฟังคำของพระพุทธเจ้า ... ละเอียดอย่างยิ่งถ้าไม่เกิดไม่มี ... เกิดแล้วก็ดับไป!!!

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง

ขออุทิศกุศลที่ได้ทำมาแล้วให้แก่คุณแม่ปาหนัน บารมีธรรม ขอจงมีจิตโสมนัสยินดีอนุโมทนาในส่วนกุศลด้วยเทอญ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ