เราจะทำ พลีกรรมให้เทวดาได้รับ ได้อย่างไร
คัดจาก
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๔ อังคุตตรนิกาย ปัญจก-ฉักกนิบาตแต่ จาก ชาณุสโสณีสูตร - ฐานะ และ อฐานะ
ขอกล่าวถึงข้อความใน อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ชาณุสโสณีสูตร ซึ่งจะทำให้ท่านได้เข้าใจข้อความตอนนี้เพิ่มเติม เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสกับชาณุสโสณีพราหมณ์ว่า ทานที่อุทิศให้ผู้ล่วงลับย่อมสำเร็จในฐานะ และย่อมไม่สำเร็จในอฐานะ
อฐานะ คือ ย่อมไม่สำเร็จแก่บุคคลที่เกิดในนรก สัตว์ดิรัจฉาน มนุษย์ เทวโลก
เราจะทำให้เทวดาผู้รับ พลีกรรม ได้อย่างไร เพราะเทวดากินทิพย์จากกรรมที่ตัวทำมาเอง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ข้อความในมโนรถปูรณี อรรถกถา อังคุตตรนิกาย ทสกนิบาต ชาณุสโสณีสูตร แสดงว่า อาหารของเทวดาทั้งหลาย มีสุทธาโภชน์ซึ่งเป็นอาหารที่เป็นทิพย์เป็นต้น เมื่อเป็นเช่นนี้ อาหารจากมนุษย์ จึงไม่สำเร็จแก่เทวดาทั้งหลาย แต่เทวดาทั้งหลายก็สามารถที่จะชื่นชมยินดีในกุศลที่มนุษย์ทั้งหลายได้กระทำแล้วได้ ดังนั้น การบูชาเทวดาหรือทำพลีกรรมต่อเทวดา จึงไม่ได้หมายถึงการนำเอาเครื่องเซ่นสรวงต่างๆ ไปตั้งไว้ แต่หมายถึงการประพฤติที่เหมาะสมกับผู้ที่เราบูชาคือเทวดา (เพราะเทวดาเป็นผู้มีคุณความดี คุณความดีจึงทำให้ได้ไปเกิดเป็นเทวดา) ด้วยการอุทิศกุศลให้ ไม่ว่าจะเป็นกุศลประเภทใดก็ตาม ทั้งกุศลจากการให้ทาน จากการรักษาศีล จากการฟังธรรม จากการแสดงธรรม เพราะเหตุว่าเทวดาทั้งหลายไม่ต้องการเครื่องเซ่นไหว้อะไรเลยแม้แต่น้อย เพราะเทวดามีวิมานเป็นที่อยู่และมีอาหารอันเป็นทิพย์แล้ว แต่การที่เราผู้เป็นมนุษย์ได้เจริญกุศลแล้วอุทิศส่วนกุศลที่เราได้ทำแล้วให้แก่เทวดา นั่นแหละคือ การบูชาหรือทำพลีกรรมแก่เทวดา ครับ
... ยินดีในกุศลของคุณ preechacupr และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...

