โดนแม่ทำร้าย โดนสาปแช่ง ตัดแม่ตัดลูก ถ้าเราไม่อยากข้องเกี่ยวกันอีกแล้วจะบาปไหม

 
nonexistence
วันที่  6 ส.ค. 2568
หมายเลข  50591
อ่าน  118

ตอนเช้าเราห้ามแม่ที่ทุ่มอิฐคอนกรีตใส่หมาว่าถ้าจะทำมันขนาดนี้ทำไมไม่ฆ่ามันเลย แม่เลยโมโหบอกว่าจะฆ่าทั้งหมาแล้วก็เรา มีการทะเลาะกันเกิดขึ้น เราก็มีอารมณ์เลยไปยั่วโมโหว่าจะเอาคลิปไปลงได้ดังแน่ ทั้งๆ ที่ไม่ได้ถ่ายอะไรเลย

แล้วก็แยกเข้ามาในห้องกระจกอีกห้องแม่ก็ยังด่าเราไม่หยุด เราก็ปากไวเลยพูดว่าปกติเราให้ข้าวหมาช้าบ่นว่าสงสารหมาแต่เอาอิฐทุบหมาเนี่ยะนะ แต่แม่บอกว่าเราพูดว่าเราจะเอาแม่เข้าคุกติดคุกหมา แล้วก็สาปแช่งเรา ด่าว่าเราชั่วช้าสารเลว ตัดแม่ตัดลูก

เราก็บอกกับพ่อแล้วว่าเราไม่ได้พูดพ่อไปบอกแม่ แต่แม่บอกว่าได้ยินมากับหูแล้วก็ยังด่าเราต่อไป

ตกเย็นมาก็ยังด่าเราไม่เลิกโทรไปด่าเราให้คนนู่นคนนี้ฟังเสียงดังจนเราทนไม่ไหว ต้องไปพูดเคลียร์ ว่าจะเอายังไงกันแน่ จะให้เราพูดให้ได้หรอทั้งๆ ที่เราไม่ได้พูด เรามีหิ้งพระอยู่เลยบอกว่าจะจุดธูปสาบานให้ดูเลยว่าเราไม่ได้พูดจริงๆ จุดธูปสาบานแช่งตัวเองไปแม่ก็ยังไม่เชื่อ บอกให้หยุดได้แล้วก็ยังด่า สาปแช่งตัดแม่ตัดลูกอีก เราก็ทนไม่ไหวแล้วบอกตัดก็ตัดงั้นก็เลิกยุ่งกันอีก แต่มาจบลงที่เราโดนมีดแทง (เข้าแค่ปลายมีดนิดเดียวแต่ช้ำ) โดนเอามีดทุบหัวจนแตก แต่คำที่แม่พูดก็คือนี่ไงเลือดชั่วมึงออกแล้ว นี่ไงกรรมตามทันแล้วที่ไปสาบานกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เราหัวแตกก็ยังไม่เลิกโยนของใส่ไม่หยุด ตอนนั้นเราหมดอาลัยตายอยากมากเลยนอนลงอยู่เฉยๆ แต่แม่ก็มากระทืบหัวเราซ้ำๆ อีก ทั้งที่เรานอนจมกองเลือดอยู่ จนน้องชายมาน้องชายถึงกับร้องว่าเราเลือดออกเยอะมากพยายามเอาผ้ามากดให้ แม่ก็ยังจะพูดว่าไม่ต้องไปช่วยมันปล่อยให้มันตายจนน้องชายเราโมโหมากไล่แม่ออกไป เรียกรถโรงพยาบาลมารับ รถโรงพยาบาลมาถึงบุรุษพยาบาลก็ตกใจบอกว่าเราเสียเลือดมากแล้วสอบถามว่าเราเป็นอะไรก็เลยตอบไปว่าล้ม เพราะเราอยากให้เรื่องมันจบตรงนี้ เราไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับแม่อีกแล้ว ถึงโรงพยาบาลหมอถามเราก็บอกว่าล้ม จนเราปลอดภัยไป ไปล้างแผลอนามัยไปทำงานเจอญาติเราก็บอกคนอื่นว่าเราล้มหมด แต่นับจากวันที่เข้าโรงพยาบาลเราก็เลิกคุยกับแม่เลย เราว่าจะทำงานที่เก่าเก็บเงินให้ได้แล้วจะเปลี่ยนไปทำงานที่ต่างจังหวัดจะได้ไม่ต้องเจอกันอีก ไม่ต้องเกี่ยวข้องกันอีก แต่ถ้าทำแบบนี้เราจะบาปไหมคะ หรือเราจะต้องชดใช้ด้วยชีวิตจริงๆ ถึงจะพอ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
khampan.a
วันที่ 11 ส.ค. 2568

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นตามเหตุตามปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น เป็นธรรมคือสิ่งที่มีจริงทุกขณะเลย แต่ละคน ก็มีความประพฤติเป็นไปตามการสะสม เป็นแต่ละหนึ่งๆ จริงๆ ในฐานะที่เป็นลูก ก็ต้องกระทำในสิ่งที่ถูกต้อง ดีงาม ทดแทนพระคุณของคุณแม่อย่างดีที่สุด เพราะถ้าไม่มีท่าน เราก็เกิดมาไม่ได้ เมื่อคุณแม่ ประพฤติไม่ดี ไม่ใช่ว่าเราจะไม่ดีทำสิ่งที่ไม่ดีด้วย ขณะที่เราทำไม่ดี เราก็ชั่วแล้ว เป็นบาปแล้วในขณะนั้นซึ่งไม่ควรเลยที่จะเป็นอย่างนั้น แต่สามารถที่จะเป็นคนดี ทำสิ่งที่ดี อดทน และ หากมีโอกาส เวลาที่เหมาะควรก็ค่อยๆ พูดอธิบายด้วยเหตุด้วยผลให้ท่านฟัง ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีที่สุด มื่อได้ทำสิ่งที่ถูกต้องดีงามแล้ว ก็จะไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อนใจในภายหลัง

ควรที่จะคำนึงถึงสาระสำคัญของการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ว่ายากแสนยากกว่าจะได้เกิดมา ก็ขอให้ตั้งใจทำในสิ่งที่ถูกต้องดีงาม

สิ่งที่สำคัญขาดไม่ได้เลย คือ การฟังพระธรรม สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูก เพราะนี้แหละคือที่พึ่งที่แท้จริงในชีวิต และความเข้าใจพระธรรม จะเป็นเครื่องอุปการะเกื้อกูลสำหรับชีวิต เกื้อกูลให้น้อมไปในทางฝ่ายที่ดี ประพฤติในสิ่งที่ถูกต้อง เว้นในสิ่งที่ผิดโดยประการทั้งปวง ครับ

... ขอเป็นกำลังใจให้คุณ nonexistence และยินดีในกุศลของทุกๆ ท่านครับ ...

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
chatchai.k
วันที่ 13 ส.ค. 2568

ยินดีในกุศลจิตครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ