เป็นโทษหรือไม่
ค่อยๆ รู้ตามความเป็นจริงในชีวิตประจำวันจากการฟัง ธรรมที่เป็นโทษ ให้โทษตั้งแต่เริ่มเกิดกับบุคคลนั้นเอง ความขุ่นเคืองใจเห็นได้ชัดเจน แต่ความติดข้องซึ่งเป็นเหตุที่จะให้เกิดไม่ได้สิ่งที่ต้องการ แล้วก็เป็นทุกข์ คือขุ่นเคืองใจ วันหนึ่งๆ มากกว่าโทสะไหม ใช่ไหม
ได้ยินคำว่า ธรรมที่ไม่มีโทษ ต้องดีแน่ ใช่ไหม ก็ต้องคิดลึกกว่านั้น ละเอียดกว่านั้น ว่าธรรมที่ไม่มีโทษคืออะไร ทุกวันๆ โกรธไหม ขุ่นใจสักเล็กน้อยไหม เป็นโทษหรือไม่ เริ่มที่จะเข้าใจตัวธรรม ซึ่งเป็นกุศลหรืออกุศลโดยไม่ไปติดที่คำแปลความหมาย แต่เข้าใจลักษณะจริงๆ
ทุกคนโกรธ ไม่พอใจ มีใครบ้างที่เกิดมาแล้วไม่โกรธ ในเมื่อความจริงก็ยังมี เคยโกรธมาแล้วมาก แล้วจะให้ความโกรธที่สะสมมามาก หายไป ไม่เกิดอีก เป็นไปไม่ได้เลย ต้องมีความขุ่นใจแม้เพียงเล็กน้อย ซึ่งไม่สามารถจะรู้ได้ ถ้าไม่มีการฟังพระธรรม เห็นดอกไม้ที่เหี่ยวแห้งแล้ว เป็นอย่างไร
ไม่ค่อยชอบแค่นั้น เป็นโทษไหม ไม่รู้สึกเลยใช่ไหม ว่าเพียงเท่านั้น เป็นโทษ กว่าจะรู้จักโทษจริงๆ ว่าโทษที่แท้จริงไม่ใช่อยู่ที่ดอกไม้ แต่อยู่ที่สภาพที่กำลังขุ่นเคืองหรือไม่พอใจ
ถ้าสมมติว่าขณะนั้นไม่ได้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น โทษไม่มี ไม่เดือดร้อนเลย เรื่องอะไรไปไม่พอใจ อยู่ดีๆ แค่เห็นดอกไม้เหี่ยวแห้ง ก็ไม่พอใจ คิดดู เรื่องอะไร อยู่ดีๆ แท้ๆ เป็นโทษเกิดขึ้น คือขณะนั้นทำร้ายจิต ทันทีที่ขุ่นเคือง ไม่เป็นสุข ขณะนั้นแม้เพียงเล็กน้อย แล้วถ้ามาก โทษมากไหม
ที่มา และ รับฟังเพิ่มเติม ...
