กระดุมเม็ดแรก
ความเข้าใจว่า ความทุกข์เป็นของเรา ความสุขเป็นของเรา เราเป็นผู้ทุกข์ เราเป็นผู้สุข เป็นความเข้าใจที่ติดตัวมนุษย์ทั้งหลายมาตั้งตั้งแต่เกิด
เพราะฉะนั้นการที่จะบอกว่า ความทุกข์ หรือความสุขนั้น ไม่ใช่เราเป็นผู้รู้สึก แต่เป็นเพียงแค่สภาวะธรรมหรือธรรมะอย่างหนึ่ง ที่เราเป็นผู้สังเกตเท่านั้น เหมือนเราสังเกตก้อนหิน ก้อนหนึ่งที่ไหลไปตามลำธาร ไหลไปซ้ายบ้างขวาบ้างตามกระแสน้ำ ตามเหตุปัจจัย
ถ้าหากผมจะติดกระดุมเม็ดแรกอย่างนี้ไม่ทราบว่าจะถูกต้องไหมครับ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ธรรมเป็นสภาพที่ละเอียดลึกซึ้งอย่างยิ่ง เป็นสิ่งที่มีจริง ทรงไว้ซึ่งความเป็นจริงอย่างนั้น แม้แต่ความรู้สึก (เวทนา) ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกประเภทใด ก็เป็นธรรม ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน การระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังมีกำลังปรากฏ ไม่ใ่ช่ด้วยความเป็นเราที่อยากจะรู้ ไม่ใช่ด้วยความเป็นตัวตนจดจ้องต้องการ แต่เป็นกิจหน้าที่ของสภาพธรรมฝ่ายดี มีสติและปัญญา เป็นต้น ดังนั้น จึงต้องอาศัยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรม ฟังในเรื่องของสิ่งที่มีจริงบ่อยๆ เนืองๆ ค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ซึ่งเป็นรากฐานที่สำคัญเป็นการติดกระดุมถูกตั้งแต่เม็ดแรก ครับ
... ยินดีในกุศลของคุณชานันทร์และทุกๆ ท่านด้วยครับ ...


