ยิ่งหวัง ยิ่งช้า

 
nattawan
วันที่  19 ม.ค. 2568
หมายเลข  49384
อ่าน  100

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ยิ่งหวัง ยิ่งช้า แล้วรู้ตัวไหมว่า หวังบ้างหรือเปล่า?

เราอยู่ในโลกกี่ชาติมาแล้วด้วยความไม่รู้ แล้วจะรู้ว่าไม่รู้ต่อเมื่อได้ยินคำของพระพุทธเจ้า พูดเรื่องสิ่งที่มีจริงหมายความว่าเราไม่เคยรู้ความจริงเพราะเราเป็นใคร พระพุทธเจ้าทรงเป็นใคร ... แค่นี้มันขจัดความสงสัยไปหมด เราจะต้องรู้จักพระพุทธเจ้ามิฉะนั้นเราจะไม่มีการเคารพในการฟังความลึกซึ้งอย่างยิ่ง ... แค่ไหน ... เรื่องอะไร ... เรื่องเห็น ... เคยเห็นมาแล้วนานเท่าไหร่ในสังสารวัฏ แล้วจะมาฟังเรื่องเห็น ... น่าอัศจรรย์ที่ว่าระหว่างที่ไม่ได้ฟังแปลว่าไม่รู้จักเห็น ... จึงต้องฟังเรื่องเห็น

เราฟัง เราไตร่ตรอง เห็นความเหนียวแน่น เห็นความไม่รู้ เห็นความลึกซึ้งมากมายมหาศาล ไม่ใช่ฟังแล้วพระองค์ให้เราทำอะไร ... ไม่ใช่!! ... เพียงแต่ว่าให้รู้ความจริงว่าไม่เคยรู้ ... จริงไหม?! ... ถ้าจริงคือสัจจบารมี ... สัจธรรมเปลี่ยนไม่ได้

พระพุทธเจ้าตรัสรู้สิ่งที่เดี๋ยวนี้กำลังเกิดดับ พระองค์ตรัสว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดมีความเกิดเป็นธรรมดา ... ถ้าเดี๋ยวนี้ไม่เกิด ... จะมีไหมทุกอย่างหมดไม่ว่าอะไร??

เริ่มเห็นว่าเราจะไม่รู้ประมาณเท่าไหร่และอีกนานเท่าไหร่ถ้าเราไม่ฟังด้วยความเห็นประโยชน์จริงๆ กว่าจะรู้จริงตามลำดับขั้นถึงการประจักษ์แจ้ง ... ยังอีกไกลเท่าไหร่?! เป็นเรื่องที่ละความติดข้อง ฟังแล้วอยากจะละเร็วๆ ... ไม่ใช่ ... ไม่มีใครทำอะไรได้เลย ... นั่นคือคนที่ได้สะสมความเข้าใจว่าเป็นธรรมะ ... ไม่ใช่เรา ... ต้องเป็นธรรมะ!!!

ณ กาลครั้งหนึ่ง "สนทนาธรรมที่ บ้านซ.พัฒเวศม์" วันอังคารที่ ๑๙ พฤศจิกายน ๒๕๖๗

FB : www.facebook.com/share/v/12Dnhp6puSH

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
chatchai.k
วันที่ 19 ม.ค. 2568

กราบบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง

ยินดีในกุศลจิตครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ