ทุกครั้งที่จิตเกิดต้องมีความรู้สึก
เมื่อมีสภาพรู้สิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิดขึ้น ต้องมีความรู้สึกเกิดร่วมด้วยทุกครั้ง ลักษณะของความรู้สึก เป็นเจตสิกที่ทรงบัญญัติใช้คำว่า “ เวทนาเจตสิก” หมายความถึง เป็นสภาพรู้สึก ต่อไปนี้คงจะไม่มีใครบอกว่า ไม่มีเวทนา เพราะเหตุว่าทุกครั้งที่จิตเกิดขึ้นรู้อารมณ์หนึ่งอารมณ์ใด ต้องมีเวทนาเจตสิกเกิดร่วมด้วยทุกครั้ง จะปราศจากเวทนาเจตสิกไม่ได้เลย เพราะเหตุว่าทั้งจิต และเจตสิกเป็นสภาพรู้ เพราะฉะนั้น วันหนึ่งๆ ลักษณะของเวทนาใดจะเกิดบ่อย และเกิดมาก ตอบได้แล้วใช่ไหม
ความรู้สึกมี ๕ อย่าง สุขทางกาย ๑ ทุกข์ทางกาย ๑ โสมนัสคือสุขใจ ๑ โทมนัสทุกข์ใจ ๑ อีกลักษณะหนึ่งซึ่งไม่ใช่ทั้ง ๔ นี้ ก็คือ ความรู้สึกอทุกขมสุข ไม่สุขไม่ทุกข์ เพราะฉะนั้น วันหนึ่งๆ เวทนาประเภทไหนจะเกิดมาก ก็คือความรู้สึกเฉยๆ อทุกขมสุข หรือจะใช้คำว่า อุเบกขาเวทนา ก็ได้ คำว่า อุเบกขา ไม่ได้ใช้สำหรับความรู้สึกอย่างเดียว แต่อทุกขมสุขจะใช้สำหรับความรู้สึกเท่านั้น