๑๐. ทุปัญญสูตร ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต
[เล่มที่ 35] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 579
วรรคที่ไม่สงเคราะห์เป็นปัณณาสก์
ทุจริตวรรคที่ ๓
๑๐. ทุปัญญสูตร
ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต
อ่านหัวข้ออื่นๆ ... [เล่มที่ 35]
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 579
๑๐. ทุปัญญสูตร
ว่าด้วยคนพาลและบัณฑิต
[๒๓๐] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก ธรรม ๔ ประการ เป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้ไม่มีศรัทธา ๑ ทุศีล ๒ เกียจคร้าน ๑ ปัญญาทราม ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นคนพาล ฯลฯ และได้ประสบสิ่งอันไม่เป็นบุญมาก.
พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 580
บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการ เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก ธรรม ๔ ประการเป็นไฉน คือ บุคคลเป็นผู้มีศรัทธา ๑ มีศีล ๑ มีความเพียร ๑ มีปัญญา ๑ บุคคลประกอบด้วยธรรม ๔ ประการนี้แล เป็นบัณฑิต ฯลฯ และได้บุญมาก.
จบทุปัญญสูตรที่ ๑๐