อะไรที่จะติดตามตนไปได้

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๓๘๔]

อะไรที่จะติดตามตนไปได้

ปิยสูตร (พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค)

"ถ้าบุคคลรู้ว่าตนเป็นที่รักไซร้ ก็ไม่พึงประกอบด้วยบาป เพราะว่าความสุขนั้น เป็นผลที่บุคคลผู้ทำชั่วจะไม่ได้โดยง่ายเลย เมื่อความตายเข้าถึงตัวแล้ว บุคคล ย่อมละทิ้งภพมนุษย์ไป ก็อะไร ย่อมเป็นของของเขา และ เขาจะพาเอาอะไร ไปได้ อนึ่ง อะไรเล่า จะติดตามเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป ฉะนั้น

ผู้ที่มาเกิดแล้วซึ่งจะต้องตายเป็นสภาพ ในโลกนี้ ย่อมทำกรรมอันใดไว้ คือบุญและบาปทั้งสองประการ บุญ และบาปทั้งสองนั้น ย่อมเป็นของของเขา อนึ่ง บุญและบาปนั้น ย่อมเป็นของติดตามเขาไป ประดุจเงาติดตามตนไป ฉะนั้น เพราะฉะนั้น บุคคลเมื่อจะสะสมกรรม ที่จะให้ผลในภายหน้า ก็พึงทำกัลยาณกรรม (กรรมอันงาม) ด้วยว่า บุญทั้งหลาย ย่อมเป็นที่พึ่งของสัตว์ ทั้งหลายในโลกหน้า (ปรโลก) "

ขณะนี้กำลังฟังธรรมด้วยความเคารพเป็นบุญไหม เพื่อเข้าใจถูกต้อง สิ่งใดผิดก็รู้ว่าผิด แล้วท้วงติงให้รู้ว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ไม่ควร เพราะเหตุว่าใครจะไปโลกไหน ไม่มีใครรู้ เดี๋ยวนี้ก็ได้แล้วจะเอาอะไรไป ในสูตรนี้ก็บอกไว้แล้วเอาอะไรไปไม่ได้เลย แต่สิ่งที่มีอยู่ในจิตที่ได้เคยกระทำมาแล้ว ไม่สูญหายเก็บสะสม ถึงโอกาสที่จะทำให้ผลเกิดขึ้นเมื่อไหร่ใครก็ยับยั้งไว้ไม่ได้

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย