ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๕๙

khampan.a

วันที่ 7 มิ.ย. 2563

หมายเลข 31932

อ่าน 1,263

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจเพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ซึ่งเป็นข้อความที่สั้นบ้าง ยาวบ้าง แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์ พอที่จะเข้าใจได้ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

* * ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๕๙ * *

~ พุทธบริษัทต้องศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงด้วยความละเอียดรอบคอบ มิฉะนั้นแล้ว ก็จะมีความเข้าใจผิด และทำให้พระธรรมเสื่อมสูญไปเพราะความเข้าใจผิดของพุทธบริษัท เพราะผู้อื่นก็ไม่สามารถทำลายพระพุทธศาสนาได้นอกจากพุทธบริษัท (ที่เข้าใจผิด) ถ้ามีความเห็นผิด มีความเข้าใจผิด ก็จะผิดต่อกันไปเรื่อยๆ แต่หนทางเดียวที่จะรักษาพระพุทธศาสนาซึ่งเป็นคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ก็คือ ต้องศึกษาด้วยความละเอียดรอบคอบ แล้วต้องเป็นผู้ตรง สิ่งใดถูกก็คือถูก สิ่งใดผิดก็คือผิด แล้วก็มีความกล้าทิ้งสิ่งที่ผิด เพื่อจะได้อบรมเจริญสิ่งที่ถูกให้มั่นคงขึ้น

~ ไม่ว่าจะเป็นนักปกครอง หรือทหาร เป็นพ่อค้า นักธุรกิจ ถ้ามีความเข้าใจที่ถูกต้อง ก็จะทำประโยชน์แก่ตนเองและบุคคลอื่นและประเทศชาติได้

~ ถ้ามีความเข้าใจถูกขึ้น มีความมั่นคงขึ้น และสามารถช่วยให้คนอื่นเข้าใจว่า พระธรรมสำหรับทุกกาล ทุกบุคคล ทุกเหตุการณ์ ก็จะทำให้แต่ละคนมีชีวิตอยู่ในความถูกต้อง ในทางที่เป็นประโยชน์ยิ่งขึ้น

~ พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาที่ทำให้ผู้ฟัง ผู้ศึกษา ผู้เป็นพุทธศาสนิกชน ผู้ที่เป็นพุทธบริษัทเกิดปัญญาของตนเองนี่คือประโยชน์สูงสุดที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงมอบให้

~ ในพระพุทธศาสนา เป็นเรื่องรู้แล้วละ เพราะเหตุว่าการละไม่ใช่หน้าที่ของโลภะ ไม่ใช่หน้าที่ของอกุศล แต่การละเป็นหน้าที่ของปัญญาซึ่งรู้ความจริง จึงละได้ ละความติดข้องได้ เพราะฉะนั้น ที่ใดที่มีโลภะ ที่นั่นจะไม่มีปัญญา แต่ที่ใดที่มีปัญญา ที่นั้นมีโลภะไม่ได้ จะไม่มีความอยากไปทำอย่างหนึ่งอย่างใดด้วยความไม่รู้ ด้วยความไม่เข้าใจ

~ ทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า สอดคล้องกันเป็นความจริงทุกขณะ ไม่ว่าแสนปีมาแล้ว โกฏิ (สิบล้าน) ปีมาแล้วหรือข้างหน้าจะเป็นอย่างไร สภาพธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ถึงที่สุดโดยประการทั้งปวงใครเปลี่ยนไม่ได้เลย อยู่ที่ว่าใครจะเข้าใจ ก็เห็นประโยชน์ เพราะฉะนั้น ถ้าเราช่วยให้คนฟังได้เข้าใจขึ้นบ้าง ก็ยังเป็นประโยชน์กว่าไม่เข้าใจกันเสียเลย เพราะว่าจริงๆ แล้วยากลึกซึ้ง แต่ว่าเข้าใจได้แน่นอน ถ้าเข้าใจถูกนิดเดียว ก็ยังดีกว่าเข้าใจผิดมหาศาล

~ ถ้าเราสามารถเข้าใจคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ พระคุณที่ได้ทำให้เรามีความเข้าใจถูก มากมายมหาศาลที่ไม่ทำให้เราหลงผิดทำผิด เพราะถ้ามีความเข้าใจถูก ก็จะไม่ทำสิ่งที่ไม่ถูก

~ ภัยของพระพุทธศาสนาที่คนมองไม่เห็นเลย เห็นแต่อย่างอื่นภัยอื่น แต่ภัยที่สำคัญที่สุดคือความไม่รู้ความไม่เข้าใจพระธรรม

~ สิ่งใดก็ตามที่ไม่เป็นไปตามคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแต่เป็นไปกับความติดข้อง ไม่ได้เป็นไปเพื่อการสละ ก็ไม่ต้องไปคล้อยตามในการกระทำอย่างนั้น ควรที่จะละทิ้ง ไม่ต้องไปเกรงใจในอกุศล

~ หนทางแห่งการอบรมเจริญปัญญาจะไม่นำพาไปสู่การปฏิบัติที่ผิด

~ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมตลอด ๔๕ พรรษาอนุเคราะห์เกื้อกูลไม่ให้เข้าใจผิด ไม่ให้คิดธรรมเอาเอง

~ กุศลจิตสามารถทำให้กระทำในสิ่งที่ถูกต้องได้ในทุกสถานการณ์

~ เกิดมาแล้วไม่ได้ฟังพระธรรม อยู่ไปๆ จนกระทั่งตายไป ก็เหมือนกับขณะที่เกิดมา คือ ยังคงไม่รู้อยู่เหมือนเดิม

~ ไม่มีใครสามารถที่จะอยู่ดำรงคงที่ไปเรื่อยๆ ไม่จากโลกนี้ไปเลย ใช่ไหม? แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเอง เพราะฉะนั้น ไม่ว่าใครทั้งหมดก็ต้องจากโลกนี้ไป แต่คำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วจะอยู่ในใจของทุกคนที่ได้เข้าใจตราบเท่าที่เขายังอยู่ในโลกนี้ก็จะดำรงคำสอนไว้

~ ถ้าไม่มีการเกิด จะมีทุกข์ไหม จะมีภัยไหม ทุกชนิดเลย ถ้าไม่มีการเกิด ก็ไม่มีทุกข์ภัยเลย

~ คำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกคำ ทำให้ค่อยค่อยๆ พ้นภัยไป จนกว่าจะถึงที่สุด ถ้าเข้าใจคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่มีทุจริต

~ อกุศลที่เกิด ก็เป็นธรรม (เป็นสิ่งที่มีจริง) เกิดแล้วเป็นอย่างนั้นตามเหตุตามปัจจัย ถ้ามีความเข้าใจขึ้นว่าเป็นธรรม ต่อไปไม่ว่าจะเป็นธรรม อะไรที่ปรากฏ ก็สามารถที่จะเข้าใจได้ว่าเป็นธรรม นี่คือ ประโยชน์แท้จริงของการฟังธรรม

~ พระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นประโยชน์โดยตลอด ทำให้มีความเข้าใจถูกเห็นถูกไปตามลำดับ ไม่มีแม้บทเดียว ที่จะไม่มีประโยชน์ เพราะเป็นความจริงจากการทรงตรัสรู้ของพระองค์ เป็นเรื่องของการขัดเกลาทั้งนั้น จึงจะเป็นพระธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

~ ถ้าไม่เข้าใจธรรม บวชเป็นพระภิกษุไม่ได้ ไม่รู้จักอัธยาศัยของตัวเอง แล้วจะละอาคารบ้านเรือนไปทำไม ไปสนุก ไปรับเงิน ไปให้คนกราบไหว้ แล้วก็ไปสอนผิดๆ ทำลายพระศาสนา เพราะเหตุว่า ไม่ได้พูดคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้ว

~ ถ้าให้เขาเห็นถูกต้อง ทำร้ายเขาหรือเปล่า? ใครจะรู้ใจใคร แต่ให้รู้ว่าผู้ที่ได้เข้าใจคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เห็นคุณค่าที่สูงสุดเหนือสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น จะเห็นว่าคนอื่นควรจะได้รับประโยชน์ที่ได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเข้าใจถูกต้องหรือเปล่า? ไม่ว่าเขาจะรักหรือจะชังหรือไม่ชอบอย่างไรก็ตาม กิเลสของใคร? แต่ว่าถ้าเราโกรธหรือว่าเราเสียใจหรือว่าเราน้อยใจ ไม่มีใครทำให้เลย นอกจากตัวเองแล้วก็เอากิเลสมาใส่ตัวเพิ่มขึ้น แต่ความหวังดีเปลี่ยนให้เป็นความหวังร้ายไม่ได้เลย ถ้าเราพูดสิ่งที่ถูกต้อง ควรที่จะได้ไตร่ตรอง ดีไหม? ควรพูดไหม? เพราะฉะนั้น เราทำสิ่งที่ผิดหรือเปล่าในเมื่อทุกคำเป็นคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ดีแล้วทั้งหมดทุกคำ เพราะฉะนั้น เป็นการอนุเคราะห์อย่างยิ่งที่จะให้คนได้เข้าใจถูกต้อง เป็นมิตรที่ดีสำหรับการที่หวังดีให้เขาพ้นจากภัยคือความเห็นผิด

~ คำของพระสัมมาสัมสัมพุทธเจ้า ทุกคำ จากการที่ได้ทรงตรัสรู้ ด้วยพระมหากรุณา ไม่ใช่เพื่อจะทำร้ายใครเลยทั้งสิ้น คำที่เราพูด ไม่ได้ทำร้ายใคร เพราะเหตุว่าเป็นคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อประโยชน์สูงสุดคือให้เข้าใจถูกต้อง เพราะเขาคิดเองผิดได้คนอื่นก็ผิดกันได้ทั้งนั้นแหละแม้แต่เราถ้าเราไม่เข้าใจจริงๆ ก็ต้องผิด เพราะฉะนั้น เพื่อประโยชน์ ก็พูดคำจริงเพื่อให้ทุกคนพิจารณาว่าถูกต้องไหม? อันนี้ คือ สิ่งที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พุทธศาสนา จะทำต่อไปและก็จะทำตลอดไปด้วย เพราะเหตุว่ารักษาคำที่ถูกต้อง ไม่ให้คนอื่นมาทำลาย

* * ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ผ่านมาได้ที่หัวข้อด้านล่างนี้ครับ * *