ความจริงของกินเจ

พระผู้มีพระภาคทรงเสวยเนื้อ เพราะว่ากลิ่นดิบ ไม่ใช่กลิ่นเนื้อกลิ่นปลา แต่กลิ่นดิบเป็นกลิ่นของกิเลส ขณะนี้ทุกคนไม่ได้กลิ่นกิเลสเลยคือไม่รู้ว่ากิเลสเป็นสภาพธรรมที่น่ารังเกียจ ฉะนั้น ผู้ที่บริโภคเนื้อ โดยอบรมเจริญปัญญาดับกิเลสเป็นสมุจเฉท (ไม่เหลือเลย) เช่น พระผู้มีพระภาคและพระอรหันต์ทั้งหลาย จึงไม่มีกิเลส ไม่มีกลิ่นดิบ ดังนั้น ควรรังเกียจกลิ่นกิเลส ไม่ใช่รังเกียจกลิ่นของเนื้อสัตว์

และที่ถามว่าการรับประทานอาหารมังสวิรัติ และการกินเจนั้น จำเป็นแค่ไหนก็ย่อมแล้วแต่บุคคล บางท่านบริโภคแล้วสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ก็พอใจที่จะบริโภคอาหารเพื่อสุขภาพร่างกาย แต่ต้องพิจารณากิเลสในขณะที่กำลังกินเจ หรืออาหารมังสวิรัติว่า รู้สึกติดพอใจในรสอร่อยไหม ความติด ความพอใจนั้นแหละเป็นกลิ่นดิบ (กิเลส) แล้ว ฉะนั้น จึงต้องพิจารณาธรรมโดยละเอียดจริงๆ ไม่ใช่พิจารณาเพียงอาการที่ปรากฏภายนอกเท่านั้น และที่ถามว่าถ้าไม่กินเจจะทำให้ศีลบริสุทธิ์หรือไม่นั้น ตอบว่าได้ เมื่อพิจารณาจิตและสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ เพื่อรู้ชัดในสภาพธรรมทั้งหลายตามความเป็นจริง

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า “ดูกรพราหมณ์ ปลาและเนื้อไม่ใช่กลิ่นดิบ ก็แลกิเลสทั้งปวงเป็นบาป เป็นอกุศลธรรม ชื่อว่า กลิ่นดิบ”

เชิญคลิกอ่านข้อความตามพระไตรปิฎกที่เป็นคำสอนพระพุทธเจ้า เรื่อง พระพุทธเจ้าเสวยเนื้อหรือไม่

เรื่องพระพุทธเจ้าเสวยเนื้อหรือไม่ [อามคันธสูตรที่ ๒]

จากคำกล่าวที่ว่า ถ้าผู้บริโภค ลดการบริโภคเนื้อสัตว์ลงเสียบ้างก็คงจะลดการฆ่าลงไปได้ .แต่หากทานเนื้อสัตว์กัน สัตว์ก็ถูกฆ่ามากขึ้น? จริงหรือ

ตอบ การที่สัตว์ถูกฆ่า ก็ต้องคิดแล้วล่ะว่าเกิดจากอะไร ในทางพระพุทธศาสนาและความเป็นจริงนั้น การที่ถูกฆ่าก็ต้องเป็นผลของอกุศลกรรมที่ได้เคยทำไว้ ดังนั้น สัตว์นั้น จึงมีกรรมที่ต้องถูกฆ่า จะบริโภคน้อยลงหรือมากขึ้น สัตว์ก็ต้องถูกฆ่า เพราะอกุศลกรรมให้ผล มนุษย์ทำไมถึงถูกฆ่าได้ทุกวัน ก็ไม่ได้บริโภคเนื้อมนุษย์ เป็นอาหารของคนส่วนใหญ่ ทำไมยังถูกฆ่าทุกวัน เพราะคนนั้นที่ถูกฆ่า อกุศลกรรมให้ผลเพราะเคยทำอกุศลไว้ ดังนั้นการบริโภคเนื้อสัตว์น้อยลง ไม่ใช่เป็นเหตุที่จะทำให้สัตว์ถูกฆ่าน้อยลง แต่กรรมไม่ดีต่างหาก ที่ทำให้สัตว์ถูกฆ่าครับ และถ้าคิดละเอียดขึ้น ทำไมถึงทำกรรมไม่ดี อันเป็นเหตุให้ถูกฆ่า ก็เพราะกิเลสที่มีนั่นเอง ดังนั้นพระธรรมเท่านั้น ที่จะช่วยให้มีกิเลสน้อยลงจนไม่มีอีกและด้วยเหตุนี้เอง พระพุทธเจ้าจึงแสดงพระธรรม เพื่อการพ้นทุกข์คือ ไม่ให้เกิดอีกต่อไป เมื่อคนนั้นไม่เกิด ใครจะฆ่าคนนั้นได้อีก