สนทนาธรรมที่เวียดนามครั้งที่ 12 (ตอนที่ 3)

kanchana.c

วันที่ 21 พ.ค. 2561

หมายเลข 29752

อ่าน 2,278

สนทนาธรรมที่เวียดนามครั้งที่ 12 (ตอนที่ 3)
ฮานอย นินห์บินห์
17 พ.ค. 2561 - 27 พ.ค. 2561

สนทนาธรรมที่ฮานอยติดต่อกันมาแล้ว 3 วัน ตั้งแต่วันที่ 19 พ.ค. 61 - 21 พ.ค. 61 ทั้งเช้าและบ่าย ถึงเวลาหยุดพักครึ่ง ทางเวียดนามจึงจัดให้เดินทางท่องเทียวสั้นๆ ไปจังหวัดนินห์บินห์ (Ninh Binh) ที่ตั้งอยู่บนสามเหลี่ยมแม่น้ำแดง ในเวียดนามเหนือ ใช้เวลาเดินทางจากฮานอยประมาณชั่วโมงครึ่ง และจะย้ายไปนอนที่นี่ 2 คืน นินห์บินห์มีทิวทัศน์สวยงามด้วยทิวเขา แม่น้ำและทุ่งข้าว จนได้รับเลือกเป็นมรดกโลกทางธรรมชาติ บางคนตั้งชื่อให้ว่า ฮาลองบก เพราะมีทิวทัศน์คล้ายกับอ่าวฮาลอง นินห์บินห์เป็นที่ตั้งของอุทยานแห่งชาติและสถานที่อนุรักษ์สัตว์ป่าหายากหลายชนิด รวมทั้งลิง langur และ pangolins

ก่อนออกเดินทาง โลภะก็ทำกิจหน้าที่แสวงหาสิ่งสวยงามแปลกใหม่ให้ตาได้เห็น ด้วยการคิดนึกถึงสิ่งที่ยังไม่ได้ปรากฏให้เห็นจริงๆ แล้วก็คาดหวังจะมีความสุขในสิ่งที่จะเห็นต่อไป ลืมอีกแล้วว่า จะเห็น ได้ยิน คิดนึกอะไรนั้นขึ้นกับเหตุปัจจัย เลือกไม่ได้ จะเป็นสุขเป็นทุกข์ก็ขึ้นกับเหตุปัจจัยเช่นเดียวกัน ฟังธรรมมาตลอด 3 วันก็ลืมแล้วลืมอีก เหมือนรอยขีดในน้ำจริงๆ เมื่อเสียงธรรมดับไปความจำเรื่องความเป็นอนัตตาของสภาพธรรมทั้งหลายก็ดับไปพร้อมกัน

คิดถึงเหตุการณ์เมื่อ 3 วันก่อนที่ผ่านมา นอกจากฟังธรรมทั้งเช้าบ่ายแล้ว ตอนเช้ายังได้ไปเดินออกกำลังรอบทะเลสาบ เพราะอยากเห็นชีวิตความเป็นอยู่ของคนฮานอย รอบทะเลสาบนั้นมีต้นไม้ขนาดใหญ่อายุนับร้อยเรียงรายโดยรอบ มีส่วนหย่อมเป็นระยะๆ สวยงาม โดยเฉพาะดอกเดหลีที่ออกดอกสีขาวสลับกับใบสีเขียวจัดกลุ่มใหญ่ ในตอนเช้านั้นมีคนมาออกกำลังมากมายหลายกลุ่ม สังเกตว่าแบ่งตามเพศและอายุ ส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง คนวัยกลางคนจะเต้นลีลาสตามจังหวะเพลง คนหนุ่มสาวเต้นแอโรบิค คนสูงอายุแต่งกายชุดดอกบัวเตรียมจัดแถวรำอะไรสักอย่าง อาจเป็นรำพัด เพราะถือพัดขนาดใหญ่หลากสีสวยงาม แต่ไม่ได้อยู่ดู

พวกไม่จัดกลุ่มกับใครก็เดิน วิ่ง ถีบจักรยานไปรอบๆ ช่างมีชีวิตชีวาจริงๆ ระหว่างเดินจากโรงแรมมาทะเลสาบยังมีสนามเล็กๆ หลายแห่งที่มีคนสูงอายุรำมวยจีน เล่นไท้เก็ก คนฮานอยขยันออกกำลังกายจึงไม่ค่อยเห็นคนอ้วนเลย

ตอนค่ำพาเด็กๆ (เด็กกว่า) ไปถนนคนเดินรอบทะเลสาบที่ปิดถนนทุกวันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ ทั่วบริเวณประดับไฟสวยงาม โดยเฉพาะในทะเลสาบเล็กๆ บนถนนมีเวทีหลายเวทีที่จะแสดง แต่ไม่ได้อยู่ดู เดินชมผู้คนมากมาย อุ้มลูกจูงหลานมาเดินเที่ยวกันเต็มถนน ล้วนแต่แสวงหาความสนุกเพลิดเพลินในสิ่งที่ปรากฏให้เห็น ในเสียงที่ได้ยิน ในบรรยากาศที่กระทบสัมผัสกาย โดยไม่รู้เลย (เช่นเดียวกับเราที่ไม่รู้เหมือนกัน แต่ยังโชคดีที่มีโอกาสได้ฟัง) ว่า เกิดเพียงชั่วขณะเดียว แสนสั้น แล้วก็ดับไป หมดไป ไม่กลับมาอีกเลย หลงยึดถือในสิ่งที่ไม่มีแล้ว หมดไปแล้วว่า เป็นเรา เป็นของเรา ยังคงติดข้องและแสวงหาต่อไปไม่สิ้นสุด จนกว่าจะรู้จริงๆ ว่า ไม่มีอะไรเหลือให้ยึดถือว่าเป็นเราได้ เพราะว่างเปล่าประดุจอากาศ

ระหว่าง 3 วันที่ผ่านมานั้น ได้เจริญกุศลหลายอย่าง เช่นพยายามแปลเป็นไทยและถ่ายทอดสดผ่าน YouTube ให้ผู้สนใจได้ติดตามฟังการสนทนาธรรมสดๆ ทั้งๆ ที่ไม่ได้เข้าใจภาษาอังกฤษทั้งหมด การถ่ายทอดสดนั้นได้ฝึกฝนซักซ้อมกับคุณยุพิน สุชลธาดา โดยมีคุณเต้ย และคุณเอ็ม เจ้าหน้าที่มูลนิธิฯ ฝึกสอนให้หลายครั้ง แต่เพราะอายุมากแล้ว ไม่ได้ทำบ่อยๆ จึงลืมแล้วลืมอีก มาคราวนี้ได้น้องดีดี้ กัญญารัตน์ หลานสาวคุณเผ่าทิพย์ช่วยสอนให้ มีคุณวรรณี คุณเผ่า ช่วยถ่ายภาพ คุณวันชัย ภู่งาม ผู้ช่วยคนสำคัญให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์แก่มือใหม่หัดขับหลายอย่าง (ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุ) จะปรับปรุงแก้ไขต่อไปค่ะ ขอบคุณที่ช่วยกันเผยแพร่พระธรรมที่หาฟังได้ยากยิ่ง พระธรรมยิ่งเผยแพร่ยิ่งรุ่งเรือง