ก่อนจะสายไป

ก่อนสาย ก่อนที่จะจากโลกนี้ จะได้ไม่ต้องเสียใจ ก็คือ ทำดีแล้วก็เข้าใจธรรมะ เพราะมิฉะนั้นแล้ว เกิดอีก ก็เหมือนคนที่ไม่รู้อะไรเลย เดี๋ยวสุข เดี๋ยวทุกข์ แล้วก็จากโลกนี้ไป แล้วก็เปลี่ยน สิ่งที่สะสมมาในชาตินี้ สะสมสืบต่อในจิตทุกขณะ เพราะว่า ทันทีที่จิตขณะสุดท้ายของชาตินี้ดับ สิ้นสุดความเป็นบุคคลนี้ เป็นปัจจัยให้จิตขณะต่อไปเกิด ในภพภูมิต่อไป ไม่มีคนนี้อีกต่อไป เสียดายหรือดีใจ?

คนนี้เป็นอย่างไร? ดีชั่วแค่ไหน? เสียดายไหม? ดีใจไหม? พ้นสภาพความเป็นบุคคลนี้ เป็นคนใหม่ แต่คนใหม่มาจากไหน? ก็มาจากคนนี้แหละ และคนนี้มาจากไหน? ก็มาจากชาติก่อนๆ นั้นแหละ สะสมสืบต่อนับไม่ถ้วนเลย จึงต่างกันเป็นแต่ละหนึ่ง ไม่มีซ้ำกันเลย

นี่ก็แสดงให้เห็นว่า การฟังธรรมะก็เป็นประโยชน์ที่ทำให้รู้ความจริงว่า ก่อนตายก็ควรจะได้เข้าใจความจริง เพราะว่า ตายโดยที่ไม่เข้าใจความจริงแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่า ไม่ดีแค่ไหน? เพราะว่า วันนี้ที่ได้ฟังธรรมะ รู้ว่ายังมีกิเลสแน่นอน มากด้วย แต่ถ้ามีการได้ยิน ได้ฟังธรรมะ ก็ยังมีความเห็นถูก สะสมไป ที่จะเจริญขึ้น จนสามารถที่จะดับกิเลสได้