เผยแพร่พระธรรมที่ศรีลังกา (9) ณ โคลอมโบ
ณ โคลอมโบ

คณะชมรมบ้านธัมมะกลุ่มที่ สอง ที่เดินทางไปเฉพาะศรีลังกาออกเดินทางในเช้าวันที่ 15 ตุลาคม 2558 ที่สนามบินสุวรรณภูมิ ในความวุ่นวายของผู้คน แต่ที่วุ่นวายกว่าคือสภาพจิต ซึ่งสหายธรรมทั้งที่เคยรู้จักกันและไม่รู้จักกัน ต่างพบกันด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เพราะต่างมีจุดหมายเดียวกัน คือ การเจริญขึ้นของกุศลทุกๆ ประการ

การเดินทางร่วมกันในสังสารวัฏฏ์ต่างก็เคยเดินทางร่วมกันในฐานะต่างๆ แต่ ชาติใดที่เป็นมิตรเกื้อกูลกัน ร่วมเดินทางในสถานที่ที่พระรัตนตรัย เคยประดิษฐานและรุ่งเรือง อันเป็นเหตุนำมาซึ่งกุศลจิตและปัญญา การเดินทางร่วมกัน เป็นมิตรกันนั้นก็นับว่าประเสริฐกว่าการเดินทางทั้งหลายที่ไม่เป็นไปเพื่อออกจากทุกข์ ออกจากวัฏฏ์และเป็นไปในทางอกุศล
สหายธรรม ชมรมบ้านธัมมะ เช็คอินเรียบร้อยก็ยิ้ม ถ่ายรูปกันอย่างสบายใจ ไม่มีใครรู้ว่าข้างหน้าจะเป็นอย่างไร แต่สำคัญที่สุดคือขณะนี้เกิดแล้ว เป็นอะไร ไม่ใช่ใคร ไม่มีใครทำให้ เป็นธรรมที่เป็นไปทั้งสิ้น
เดินทางถึงประเทศศรีลังกา ช่วง สิบเอ็ดโมงกว่า ก็ออกเดินทางกันเลย วันแรกก็อย่างนี้ครับ สู้ๆ ๆ !!! รีบไปทานอาหารกลางวันที่ โรงแรม Gate Way Negombo Hotel มื้อแรกของวันนี้ที่เป็นศรีลังกา จะเป็นอย่างไร ก็ตามวิบากของแต่ละท่าน หรือ ตามวิบาก ตามมีตามได้ของ กรรมที่จะให้ผล ครับ ส่วนจะอร่อยหรือไม่อย่างไรนั้น สอบถามกันเองนะครับ เพราะ ความอร่อย ไม่อร่อย รสไม่เปลี่ยน แต่ความชอบ ไม่ชอบเปลี่ยนไปตามการสะสมที่ไม่เหมือนกัน นี่คือ สัจจธรรมที่ไม่เปลี่ยนลักษณะ และไม่ใช่เราที่อร่อย เป็นแต่เพียงธรรมเป็นไป

ห้องอาหารที่ GATEWAY HOTEL
เสร็จจากทานอาหารกลางวันกัน ก็มุ่งหน้าสู่วัดในเมืองโคลอมโบ คือ วัดกัลยาณี เป็นวัดที่ชาวศรีลังกาและ ชาวเมืองโคลอมโบ เดินทางไปนมัสการ ไหว้พระกันมากที่สุด ที่วัดกัลยาณี เป็นสถานที่ที่พระพุทธเจ้า เมื่อยังมีพระชนม์อยู่ ทรงเสด็จมาที่ศรีลังกาและนั่งเข้านิโรธสมาบัติที่วัดกัลยาณี ซึ่งปัจจุบันได้สร้างพระเจดีย์ไว้ ณ ที่นี้

ชาวศรีลังกาและสหายธรรม เดินประทักษิณรอบต้นพระศรีมหาโพธิ์และรดน้ำ เป็นพุทธบูชา ซึ่งต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นนี้เป็นลูกโพธิ์ที่โตขึ้นจากต้นพระศรีมหาโพธิ์ที่เมืองอนุราธปุระ
หลังจากเสร็จจากบูชาต้นพระศรีมหาโพธิ์ สหายธรรมก็ร่วมเจริญกุศล ร่วมพันผ้าพระมหาเจดีย์ ข้าพเจ้านำผ้ามาบูชาจากที่ประเทศไทย และ แบกมาเพื่อจะพันผ้า วางแอบไว้ที่กำแพง และไปกระทำกิจอย่างอื่น กลับมาผ้าหาย ใจก็หาย คือ อกุศลจิตเกิดแวบนึง หายไปไหน สุดท้ายก็ต้อง ไปเอาอีกพับ ที่รถ พระเจดีย์ใหญ่มาก พับเดียว 54 เมตร ไม่พอ จึงต้องนำมาเพิ่ม เป็นห่วงกลัวไม่พอพันที่พระมหาเจดีย์รุวันเวลิสายะ นี่ก็แสดงให้เห็นถึงสภาพจิตที่เกิดสลับเป็นปกติ ระหว่างกุศล อกุศล หนทางที่ถูก คือ เข้าใจความเป็นปกติที่เกิดขึ้นแล้วว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา

วิ่งไปเอาผ้าเพิ่ม จนพอดี พอ พวกเราชาวคณะชมรมบ้านธัมมะ ก็ปีติปลาบปลื้มปีติกัน ที่กุศลกรรมบูชาพระพุทธเจ้าด้วยอามิสสำเร็จ


เจดีย์วัดกัลยาณี สถานที่ที่พระพุทธเจ้าเคยประทับเข้านิโรธสมาบัติ
ปรากฎว่าผ้าที่หาย ได้คืนเพราะ เจ้าหน้าที่ของวัดหวังดี เห็นวางผ้าไว้ เลยเก็บในที่ที่เหมาะสมให้ สบายใจด้วยอกุศล ที่ได้ผ้ากลับมา และ เพียงพอที่จะพันที่พระมหาเจดีย์รุวันเวลิสายะ หลังจากนั้นก็ออกเดินทางต่อไป วัดสีมาลากา


และต่อด้วยวัดคงคาราม และ เดินทางช็อปปิ้ง และเข้าโรงแรมที่พัก โรงแรม KINGBURY HOTEL








วันนี้ ก็เป็นการเดินทางกลับของบางท่าน ที่เป็นกลุ่มสนทนาธรรมภาษาอังกฤษ ข้าพเจ้าเดินทางตอนเช้า มาส่ง ดูแลกลุ่มที่สอง และ เดินทางกลับเลย ตอนตีหนึ่งวันนี้ เพื่อ ส่ง กลุ่มสนทนาภาษาอังกฤษ มีคุณนีน่า เป็นต้น และ เพื่อมารับส่ง กลุ่มใหญ่ ไปศรีลังกา อินเดีย ในค่ำวันที่ 16 ตุลาคม อีก 100 ท่าน พบคุณนีน่า คุณแอน มิตรไมตรี เมตตา คุณนีน่าขอบคุณมากที่ดูแลเป็นอย่างดี รวมทั้งคุณแอน และท่านอื่นๆ ก็บอกว่า ทุกคนช่วยกันและได้มีโอกาสเจริญกุศล สนทนาธรรมร่วมกัน ก็นับเป็นโอกาสดี ก็เป็นภาพความประทับใจ จากลากัน กลับ กรุงเทพ ครับ และ พบกันตอนต่อไป ในการเดินทางกลุ่มใหญ่ 100 ท่าน เพื่อไปพบท่านอาจารย์สุจินต์ที่รอกันอยู่แล้ว ที่ โรงแรม GATEWAY












