ฟังสบายๆ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
กราบเท้า บูชา พระคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ด้วยความเคารพ จาก ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี (ใหญ่ราชบุรี)
ท่านอาจารย์สุจินต์ ฟังธัมมะ ฟังสบายๆ พอได้ยิน "คำ" นี้ คนที่ยังไม่ได้เข้าใจธัมมะเลย ก็รู้สึกดีใจว่า ฟังธัมมะ ไม่ต้องทำอะไรเลย ฟังสบายๆ แต่ว่า “สบายเมื่อไหร่” ทุกคำ ต้องละเอียดมาก “สบาย เมื่อรู้ว่าเป็นธัมมะ” จริงๆ แต่ว่า ถ้าฟังอย่างสบายๆ เราก็ไม่ต้องให้ละเอียด เราก็ไม่ต้องฟังอะไร ไม่ต้องไปฟังต่อไป ไม่ต้องคิด แค่ฟังสบายๆ “นั่นคือ เผิน และ ผิด” เพราะฉะนั้น ธัมมะ นี่ก็เป็นเรื่องที่ ละเอียดมาก แม้แต่ คำ ซึ่งทุกคน ก็คิดว่า เราก็เข้าใจดีแล้ว ใช่ไหม แล้วก็ชอบซะด้วย ใครบอกว่า ฟังสบายๆ ใช่ไหม ไม่เดือดร้อน ไม่ต้องขวนขวาย ไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องเพียร จริงๆ แล้ว ก็ถูกต้อง เพราะว่า ไม่มีใครเพียร แต่ว่า ทั้งหมด “เป็นธัมมะ” เพราะฉะนั้น แม้แต่ “สบาย” จะ “สบายแบบโลภะ” เราฟังแล้ว เราสบาย หรือ “สบาย ด้วยความเข้าใจ ที่ถูกต้อง” ว่า เพราะ ไม่มีเราที่กำลังฟังธัมมะ แต่ “เป็นธัมมะ” นั่นเอง ขณะใดที่ “ฟังเข้าใจ” แล้ว “ไม่มีเรา” จะ “รู้ได้” “ขณะนั้น ต้องสบาย แน่นอน” แต่ว่า ตราบใดที่ เรายังรู้สึกว่า ฟังธัมมะ ก็ไม่เห็นจะสบาย กังวลบ้าง อยากจะมี ความเข้าใจ มากกว่า ที่กำลังฟังบ้าง ขณะนั้น คือผิด เพราะฉะนั้น ธัมมะ เป็นเรื่องที่ละเอียดจริงๆ แต่ละคำ เราคิดเอง ไม่ได้ เพราะฉะนั้น ต้องเข้าใจว่า ฟังธัมมะ เพราะ ขณะนี้ ไม่รู้ว่า เป็นธัมมะ ......จึงฟัง เพื่อที่จะ รู้ว่า ไม่มีเรา
คุณอรวรรณ ท่านอาจารย์ ที่ว่า “ฟังสบายๆ ”
ท่านอาจารย์สุจินต์ ฟังแล้วสบาย “เพราะเข้าใจ”... “สบายตรงเข้าใจ” ไม่ได้เดือดร้อนกับอะไรเลย ไม่มีขณะอื่นที่จะมาร่วมด้วยในขณะนั้น ไม่ได้มีความคิดอื่น ที่จะทำให้ไม่สบาย ในขณะที่กำลังเข้าใจธัมมะ ถ้าไม่เข้าใจธัมมะ ฟังแล้ว ไม่มีสบายแน่ เพราะไม่เข้าใจ “เป็นเรา” ใช่ไหม เมื่อไรจะรู้ ขณะนั้นสบายไหม
คุณอรวรรณ ไม่สบาย
ท่านอาจารย์สุจินต์ แต่ “ขณะใดที่เข้าใจ ขณะนั้นสบาย” เพราะเหตุว่า “เข้าใจ” เวลาที่ "เข้าใจ" ตรงนั้น ขณะนั้นจะไม่สบาย ไม่ได้ เพราะ "รู้ความจริง" รู้จักธัมมะด้วย ว่า “เป็นธัมมะ” เมื่อเข้าใจว่า ”เป็นธัมมะ” อะไรที่จะไม่สบาย ก็ไม่มี ใช่ไหม ก็เพราะว่า “ขณะนั้นเข้าใจ” นี่คือ ความละเอียดของธัมมะ
คุณอรวรรณ ถ้าไม่เข้าใจ ก็จะคิดว่า “มีตัวตน” แล้วก็ว่า สบายๆ ฟังธัมมะ “ก็ไม่ใช่เข้าใจถูก”
ท่านอาจารย์สุจินต์ เพราะฉะนั้น การฟังจึงต้องละเอียด คือ ก็ต้อง เข้าใจจริงๆ ในแต่ละคำ ที่พูดอย่างนั้น หมายความว่ายังไง ฟังสบายๆ ไม่เดือดร้อน เพราะ ฟังแล้ว เข้าใจว่า “เป็นธัมมะ” ขณะนั้นจะไม่สบาย ไม่ได้ เพราะว่า “เป็นชั่วหนึ่งขณะ ซึ่งปัญญา เกิดขึ้น เข้าใจ เห็นถูก” แต่พอ "เสียงดัง" ไม่ใช่ขณะที่กำลังเข้าใจ คนละขณะ สบายใจไหม เวลาได้ยิน "เสียงดัง" ก็แล้วแต่ว่า เราหมายถึง ความสบายใจ ที่เรา ”เข้าใจ” สภาพธัมมะ ขณะนั้น อย่างไร
คำของท่านอาจารย์ อยู่ในใจผมเสมอ "ฟังธรรมะเบาสบายค่ะ" ต้องการจดจ้องที่จะรู้นั้น รู้นี้ ขณะนั้นไม่สบายแน่ๆ ครับ
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทา ครับ
