พระเจ้าอโศกทรงเลื่อมใสนิโครธสามเณร

 
pirmsombat
วันที่  6 ก.ย. 2555
หมายเลข  21687
อ่าน  2,323

ข้อความบางตอนจาก ..

[เล่มที่ 1] พระวินัยปิฎก มหาวิภังค์ ปฐมภาค เล่ม ๑ ภาค ๑ - หน้าที่ 83

พระเจ้าอโศกทรงเลื่อมใสนิโครธสามเณร

ครั้นทอดพระเนตรเห็นแล้ว พระราชาได้ทรงพระรำพึง ดังนี้ว่า

ชนแม้ทั้งหมดนี้ มีจิตฟุ้งซ่าน มีส่วนเปรียบเหมือนมฤคที่วิ่งพล่านไป ส่วนทารกคนนี้ ไม่มีจิตฟุ้งซ่าน การมองดู การเหลียวดู การคู้แขน และการเหยียดแขนของเขางามยิ่งนัก ภายในของทารกคนนี้ น่าจักมีโลกุตรธรรมแน่นอน

ดังนี้ พร้อมกับการทอดพระเนตรเห็นของพระราชานั่นเอง พระหฤทัยก็เลื่อมใสในสามเณร ความรักก็ได้ตั้งขึ้น

ถามว่า เพราะเหตุไร

แก้ว่าเพราะได้ยินว่า แม้ในกาลก่อน ในเวลาทำบุญ นิโครธสามเณรนี้ได้เป็นพ่อค้าผู้เป็นพี่ชายใหญ่ของพระราชา

สมจริงดังคำที่พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสไว้ว่า ความรักนั้นย่อมเกิดเพราะเหตุอย่างคือ

เพราะการอยู่ร่วมกันในภพก่อน

เพราะการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน

เหมือนอุบลและปทุมเป็นต้นที่เหลือเมื่อเกิดในน้ำย่อมเกิดได้เพราะอาศัยเหตุ ประการคือน้ำ และ เปือกตม ฉะนั้น


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
paderm
วันที่ 6 ก.ย. 2555

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกอย่างในสภาพธรรมที่เกิดขึ้น มีเหตุและผลในตัวมันเอง ไม่ใช่การเกิดขึ้นลอยๆ โดยไม่มีเหตุมาในอดีต แม้แต่ความรักที่เกิดขึ้น ซึ่งก็ต้องแยกระหว่าง ความรักที่มีกำลัง ที่เป็นโลภะที่มีกำลังอย่างหนึ่ง กับ ความชอบโดยทั่วไปที่เป็นโลภะ ที่ไม่ได้มีกำลังซึ่ง ความรักที่แม้เพียงเห็น และ ชอบมากๆ ก็ด้วยเหตุ 2 อย่าง คือ เคยอยู่ร่วมกันในกาลก่อน และ เกื้อกูลกันในปัจจุบัน

คำถามมีว่า เคยอยู่ร่วมกันในกาลก่อน ตายแล้วเกิดใหม่แล้ว ยังจะจำได้ หรือ แต่ในความเป็นจริง ก็เป็นเพียงการเกิดดับสืบต่อกันของจิตแต่ละขณะ จากจุติ (ตาย) ไปสู่ ปฏิสนธิ (เกิด) และ ขณะที่ชอบ ก็ต้องมีสัญญาเจตสิกเกิดขึ้น จำในลักษณะนั้น และ มีเวทนาเจตสิกที่เกิดร่วมด้วย ที่เป็นโสมนัสเวทนา เมื่อมาเจอบุคคลใหม่ แต่ มีลักษณะคล้ายๆ กัน และ มีอุปนิสัยที่คล้ายกับที่เคยเกิดความชอบ เกิดความรักในลักษณะเช่นนี้ก็เกิดความรักได้อีก ครับ

และ ความรักที่เกิดจากการเกื้อกูลกันในปัจจุบัน ก็คือ เพราะ ทำให้เกิดโสมนัสเวทนา ในการได้รับสิ่งที่ดีๆ จากการช่วยเหลือเกื้อกูลซึ่งตามหลักปฏิจจสมุปบาทเวทนาเป็นปัจจัยให้เกิดตัณหา หรือ โลภะ นั่นก็คือผู้ใดที่ทำให้เกิดโสมนัสเวทนาบ่อยๆ ก็ทำให้เกิดโลภะ ความรักในบุคคลนั้น ซึ่งเกิดจากการเกื้อกูล การช่วยเหลือกันนั่นเองครับ ซึ่งทุกอย่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นธรรม และ เป็นแต่เพียงสภาพธรรมที่เป็นไป

ขออนุโมทนาคุณหมอ และทุกท่าน ครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
ผู้ร่วมเดินทาง
วันที่ 6 ก.ย. 2555

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณหมอ อาจารย์ผเดิม และทุกท่านครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
pirmsombat
วันที่ 6 ก.ย. 2555

ขอบพระคุณและอนุโมทนาคุณผเดิม คุณผู้ร่วมเดินทาง คุณคำปั่น และ ทุกท่านครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 4  
 
kinder
วันที่ 6 ก.ย. 2555

ขออนุโมทนาครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 5  
 
khampan.a
วันที่ 6 ก.ย. 2555

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

การเวียนว่ายตายเกิด เป็นเรื่องของบุคคลผู้ที่ยังมีกิเลส บุคคลผู้ที่ยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งหลายทั้งปวงอย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ ตัณหา (โลภะ) และ อวิชชา (ความไม่รู้) จึงต้องมีการเกิดการตายอยู่ร่ำไป สังสารวัฏฏ์ดำเนินไปอย่างไม่จบสิ้น สังสารวัฏฏ์ยาวนานหาที่สุดเบื้องต้นเบื้องปลายไม่ได้ และเมื่อยังไม่ได้ดับกิเลสทั้งหมดอย่างเด็ดขาด ขณะสุดท้ายของชีวิตในชาตินี้ที่จุติจิตเกิดขึ้นเคลื่อนจากความเป็นบุคคลนี้แล้วดับไปปฏิสนธิจิตเกิดสืบต่อทันที เกิดทันทีในภพใหม่ชาติใหม่ เป็นบุคคลใหม่ในชาติใหม่ มีจิต (สภาพธรรมที่เป็นใหญ่เป็นประธานในการรู้แจ้งอารมณ์) เจตสิก (สภาพธรรมที่เกิดร่วมกับจิต) รูป (สภาพธรรมที่ไม่รู้อะไร) เกิดขึ้นเป็นไป สืบเนื่องต่อไปเป็นสังสารวัฏฏ์ที่ยืดยาวต่อไปอีก การอบรมเจริญปัญญาเป็นหนทางเดียวเท่านั้นที่จะเป็นไปเพื่อการขัดเกลากิเลส ดับกิเลส ดับทุกข์ ไม่มีการเกิดการตายอีก ไม่มีการเกี่ยวเนื่องผูกพันกับใครๆ อีกเลยครับ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณหมอและทุกๆ ท่าน ด้วยครับ...

 
  ความคิดเห็นที่ 6  
 
daris
วันที่ 7 ก.ย. 2555

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่านครับ

 
  ความคิดเห็นที่ 7  
 
nong
วันที่ 8 ก.ย. 2555

.....ผู้ใดที่ทำให้เกิดโสมนัสเวทนาบ่อยๆ ก็ทำให้เกิดโลภะ ความรักในบุคคลนั้น ซึ่งเกิดจากการเกื้อกูล การช่วยเหลือกันนั่นเองครับ ซึ่งทุกอย่างก็ล้วนแล้วแต่เป็นธรรม และ เป็นแต่เพียงสภาพธรรมที่เป็นไป...

ขออนุโมทนาค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 8  
 
wannee.s
วันที่ 9 ก.ย. 2555

เหตุที่ทำให้มิตรแหนงหน่าย ๓ ประการ

๑. ขอของรักจากเพื่อน

๒. คลุกคลี่กันมากเกินไป

๓. ห่างเหินกันเกินไป

 
  ความคิดเห็นที่ 9  
 
paew_int
วันที่ 10 ก.ย. 2555

การศึกษาธรรม ทำให้เข้าใจชีวิตที่ดำเนินไปในทุกขณะ ว่าเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยเหตุและปัจจัย เมื่อมีทุกข์หรือสุขก็ละคลายได้เร็ว เริ่มเข้าใจและเห็นตามจริงก็จะไม่เดือดร้อนหรือไม่ชอบใจสิ่งใด การรู้สภาพธรรมความต่างกัน ของกุศลและอกุศล แม้การเจริญเมตตา ถ้าไม่มนสิการให้แยบคายก็จะกลายเป็นความรักหรือโลภะได้

ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 10  
 
chatchai.k
วันที่ 9 ก.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ