อินเดีย ...อีกแล้ว6

เตรียมตัวสอบไล่

วันอาทิตย์ที่ ๑๘ ต.ค. ๕๒ เวลา ๑๖๐๐ น. “ทัวร์พอเพียง” (ได้ทราบว่าท่านอาจารย์กรุณาตั้งชื่อให้) ได้ประชุมเพื่อชี้แจงการเดินทางไปนมัสการสังเวชนียสถาน ณประเทศอินเดีย ที่มูลนิธิฯ เมื่อถึงเวลา ท่านอาจารย์ได้กล่าวเปิดการชี้แจง ด้วยท่าทางสดชื่น ทั้งๆ ที่ท่านได้บรรยายธรรมมาตั้งแต่ ๙ โมงเช้า เราผู้ซึ่งเพิ่งเดินทางไปถึงและอายุน้อยกว่าท่าน ๒ รอบ ยังดูอ่อนเพลียเหนื่อยล้ากว่าท่านมากมาย ทำให้เห็นว่า จิตตชรูปที่เกิดจากปีติในกุศลที่ท่านได้แสดงธรรมนั้นทำให้ดูอิ่มเอิบ สดชื่น สวยงามอย่างไร ท่านอาจารย์กล่าวได้ไพเราะมาก มีสาระ ทำให้เกิดศรัทธาที่ได้จะไปนมัสการสังเวชนียสถานอีกครั้งหนึ่ง แต่สติปัญญาอันน้อยนิดก็จำมาได้เพียงเล็กน้อยว่า “ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่ง ที่พวกเราจะได้ไปนมัสการสังเวชนียสถานด้วยกันอีกครั้ง ซึ่งจะมีอีกกี่ครั้งในสังสารวัฏก็ไม่ทราบได้ โปรแกรมที่จัดไว้นั้นอาจจะเป็นไปตามกำหนดการหรือไม่ก็ได้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับเหตุปัจจัย .... และการไปครั้งนี้ ถือว่าเป็นการสอบไล่ว่า การศึกษาพระธรรมนั้น มีความเข้าใจพอที่จะทำให้เกิดกุศลได้ในทุกสถานการณ์หรือไม่...” (เครื่องหมาย... หมายความว่า ถ้าท่านผู้ใดจำได้ กรุณาช่วยเติมคำในช่องว่างด้วย) ซึ่งเมื่อไปถึงแล้ว ก็จะรู้ว่าการไปครั้งนี้ ข้อสอบง่ายหรือยาก และพวกเราจะสอบผ่านหรือไม่ ซึ่งจะกลับมาให้เล่าให้ฟังว่า สอบผ่านหรือสอบตกอย่างไร (เฉพาะของตนเอง เพราะไม่สามารถจะทราบจิตของผู้อื่นได้) แต่ที่แน่ๆ คือ มีผู้ทำคะแนนเก็บนำหน้าไปแล้วหลายท่าน เช่น มีผู้นำโคมประทีปไปให้พวกเราทุกคนเวียนเทียนประทักษิณ มีผู้แจกกระเป๋าเล็กสำหรับใส่ของจำเป็น มีอาสาสมัครรับผิดชอบด้านต่างๆ เช่น ยา อาหารปรุงรส เพื่อความสะดวกสบายของผู้ร่วมเดินทาง มีผู้เลี้ยงอาหารว่างก่อนประชุม ฯลฯ เป็นต้น และเราก็ไม่ยอมน้อยหน้า ทำกุศลที่คุ้นเคย คือ อนุโมทนาในกุศลที่ทุกท่านได้กระทำแล้ว กำลังกระทำอยู่ และจะกระทำต่อไป และถ้ามีสติระลึกได้ ก็จะร่วมทำกุศลทุกอย่างที่สามารถจะกระทำได้ ขอผลของกุศลทั้งหมดนี้ จงเป็นพลวปัจจัยให้ทุกท่านเข้าใจพระธรรมมากยิ่งขึ้นจนเป็นสังขารขันธ์ปรุงแต่งให้เป็นผู้มีปกติเจริญสติปัฏฐานด้วยกันทุกคน ทุกๆ ชาติ จนถึงที่สุดแห่งทุกข์ค่ะ