เพราะเหตุนั้นแหละ    อานนท์   เธอทั้งหลายจงมีตนเป็นเกาะ           มีตนเป็นสรณะอยู่เถิด  อย่ามีสิ่งอื่นเป็นสรณะ  จงมีธรรมเป็นเกาะ  มีธรรม         เป็นสรณะอย่ามีสิ่งอื่นเป็นสรณะเลย    ดูก่อนอานนท์  ก็ภิกษุเป็นผู้มีตน

         เป็นเกาะ  มีตนเป็นสรณะอยู่   ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ  เป็นผู้มีธรรมเป็นเกาะ

         มีธรรมเป็นสรณะอยู่  ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ  อย่างไร.   ดูก่อนอานนท์  ภิกษุ

         ในพระศาสนานี้พิจารณากายในกาย    เป็นผู้มีความเพียร     มีสัมปชัญญะ

         มีสติอยู่   กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้.                   พิจารณาเวทนาในเวทนาทั้งหลาย . . .                   พิจารณาจิตในจิต. . .                   พิจารณาธรรมในธรรมทั้งหลาย  มีความเพียร  มีสัมปชัญญะ  มีสติอยู่         กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้.                                                         ดูก่อนอานนท์  ภิกษุเป็นผู้มีตนเป็นเกาะ    มีตนเป็นสรณะ    ไม่มีสิ่งอื่นเป็น

         สรณะ    เป็นผู้มีธรรมเป็นเกาะ   มีธรรมเป็นสรณะอยู่    ไม่มีสิ่งอื่นเป็นสรณะ

         ด้วยอาการอย่างนี้แล.

                                               ฯลฯ