ผู้ที่จะเป็นพระอริยบุคคล ต้องอบรมโลกียปัญญา

เพราะฉะนั้นผู้ที่จะเป็นพระอริยบุคคล ต้องอบรมเจริญโลกียปัญญา ซึ่งรู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรม โลกียปัญญาที่นี่ไม่ใช่ความคิดที่ว่า ปัญญาอย่างโลกๆ คือ ปัญญารู้วิธีสร้างเครื่องมือวิทยาศาสตร์ต่างๆ ไม่ใช่โลกียปัญญาในพระพุทธศาสนา แต่ “โลกียปัญญา” คือ ปัญญาที่จะรู้ลักษณะของโลก ของสภาพธรรมที่ปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ ที่เกิดดับ ซึ่งไม่ใช่นิพพาน

ปัญญาที่รู้ลักษณะของสภาพธรรมใดๆ ซึ่งเป็นปรมัตถธรรม ซึ่งไม่ใช่นิพพาน เป็น “โลกียปัญญา” และจิตนั้นๆ ก็เป็นโลกียจิต