สัมมาทิฏฐิเห็นชอบในสิ่งที่ปรากฏตรงตามความเป็นจริง

สัมมาทิฏฐิ เห็นชอบตามความเป็นจริงของสิ่งที่ปรากฏ ถ้าสิ่งที่ปรากฏมีลักษณะอย่างไรก็รู้อย่างนั้นว่า ไม่ใช่ตัวตน ถ้ารู้ว่าไม่ใช่ตัวตนนั่นแหละ เป็นปัญญาที่เกิดร่วมด้วย ท่องก็เป็นนามธรรมที่คิดนึก ผู้เจริญสติปัฏฐานเป็นผู้ที่ละเอียดมาก แม้แต่ว่าขณะนั้นเกิดคิดขึ้นมา ก็รู้แล้วว่าเป็นนามธรรมอีกชนิดหนึ่ง แล้วก็ไม่อาลัยอาวรณ์ ไม่โยงกับที่ดับไปเมื่อสักครู่นี้หรือว่าที่หมดไปเมื่อสักครู่นี้ เพราะว่าผู้ที่จะละการยึดถือว่าเป็นตัวตนได้ เพราะรู้ว่าเป็นแต่เพียงนามและรูป แล้วไม่มีเยื่อใยที่จะโยงผูกขณะที่เพิ่งพ้นไป กับขณะที่กำลังปรากฏ ต้องชิน ต้องชินมากทีเดียว ต้องเจริญบ่อยๆ เนืองๆ จนกระทั่งชินและก็เป็นปกติจริงๆ การเจริญสติปัฏฐานเป็นปกติระลึกรู้เนืองๆ บ่อยๆ และปัญญาก็รู้ชัดขึ้น เหมือนกับจับด้ามมีด