เห็นด้วยความไม่รู้

จักขุปสาทที่จะเกิดตามลำพัง โดยไม่อาศัยมหาภูตรูป ๔ ไม่ได้เลย ในขณะที่กำลังเห็นเดี๋ยวนี้ เพราะไม่รู้เรื่องของอายตนะทั้ง ๒ ว่า เพียงชั่วขณะที่จักขุปสาทเกิดแล้วยังไม่ดับ กระทบกับรูปารมณ์ซึ่งเกิดแล้วยังไม่ดับ ทำให้มีการเห็นเกิดขึ้นขณะหนึ่งๆ   แต่เมื่อไม่รู้ความจริงอย่างนี้ ก็เห็นเป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นตัวตน เป็นวัตถุสิ่งต่างๆ ทำให้มีเรื่องที่จะต้องเดือดร้อนวุ่นวายมาก  ด้วยความพอใจในสิ่งที่เห็นบ้าง ด้วยความไม่พอใจในสิ่งที่เห็นบ้าง เวลาที่พอใจในสิ่งที่เห็น ก็อยากจะได้ แล้วก็แสวงหาด้วยประการต่างๆ และนอกจากนั้นยังทำให้เกิดความเห็นผิด และแสวงหาข้อปฏิบัติที่ผิดด้วยความไม่รู้ได้ แม้ทางตาที่เห็น