ระลึกรู้สภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

ที่เคยเข้าใจธรรมเป็นการเข้าใจเรื่องของธรรมแต่ว่า ยังไม่ใช่ลักษณะของธรรมที่กำลังปรากฏจริงๆ ในขณะนี้เอง อย่าลืมนะคะ ในขณะนี้เอง ถ้าเป็นการระลึกรู้ลักษณะสภาพธรรมที่เห็นว่า เป็นสภาพรู้สิ่งที่ปรากฏทางตา ในขณะนั้นไม่ใช่กุศลและไม่ใช่อกุศล เพราะเหตุว่าวิตกเจตสิกยังไม่ได้ตรึกในเรื่องของกุศลหรือเรื่องของอกุศล เป็นแต่เพียงสภาพธรรมที่กำลังเพียงเห็นสิ่งที่ปรากฏทางตา

นี่เป็นการที่จะรู้ชัดในลักษณะของสภาพธรรมแต่ละลักษณะตามความเป็นจริง ไม่ว่าจะเป็นจิตประเภทใด หรือว่าเจตสิกประเภทใดก็ตาม แต่ว่าถ้าลักษณะของสภาพธรรม อาการของสภาพธรรมนั้นไม่ปรากฏ  จะรู้ไม่ได้ แต่ว่าทั้งๆที่มีลักษณะสภาพธรรมปรากฏ แต่ความลึกซึ้งของสภาพธรรมนั้นมี จึงยากต่อการที่จะรู้ จึงต้องอาศัยการอบรมเจริญระลึกรู้เนืองๆ บ่อยๆ จึงสามารถที่จะรู้ได้ และก็ไม่ต้องมีความต้องการที่จะรู้สภาพธรรมหนึ่งสภาพธรรมใดโดยเฉพาะ ไม่ต้องคิดว่า จะไปรู้เจตนาได้อย่างไร จะไปรู้ผัสสเจตสิกได้อย่างไร จะไปรู้มนสิการเจตสิกได้อย่างไร ไม่ว่าธรรมใดก็ตามที่ปรากฏ ขอให้รู้ในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏก่อนตามความเป็นจริงแต่ละขณะ แล้วปัญญาก็จะเพิ่มขึ้นจนกระทั่งสามารถที่รู้ในลักษณะสภาพธรรมแต่ละลักษณะที่ละเอียด ที่ปรากฏในขณะนั้น