ทำยังไงให้มรณาสันนวิถีเป็นกุศล

ทรงเกียรติ์   จะทำอย่างไรมรณาสันนวิถีจึงเป็นกุศล

ส.   มรณาสันนวิถีจะเกิดเมื่อไร ถึงจะทำได้ รู้ได้อย่างไรว่า มรณาสันนวิถีจะเกิดเมื่อไร ในที่นี้ไม่มีใครรู้เลย เมื่อไม่มีใครรู้ จะทำเมื่อไร ข้อสำคัญคือเมื่อไม่รู้ว่า มรณาสันนวิถีเกิดเมื่อไร เพราะฉะนั้น จะทำเมื่อไร ถ้ารู้ ถ้ารู้ ซึ่งไม่มีทางจะรู้ ถ้ารู้ จะทำได้ไหมคะ ก็ยังทำไม่ได้อยู่นั่นเอง เพราะเหตุใดคะ เพราะถ้ารู้ว่า มรณาสันนวิถีเกิดเดี๋ยวนี้เอง ทำซิคะ จะทำอย่างไร ทำได้ไหมคะ

ทรงเกียรติ์   สติเกิดพิจารณา

ส.   อย่างนั้นสติเกิดเลย เพราะมรณาสันนวิถีจะเกิดในขณะไหนได้ทั้งสิ้น เมื่อรู้ว่า มรณาสันนวิถีจะเกิดขณะไหนได้ทั้งสิ้น แล้วสติก็ควรจะเกิดไปเรื่อยๆ เพราะเหตุว่ามรณาสันนวิถีอาจจะเกิดขณะหนึ่งขณะใดก็ได้

ทรงเกียรติ์   พอจะมีวิธีเตรียมตัวไหมคะ

ส.   เดี๋ยวนี้ค่ะ

ทรงเกียรติ์   ทำอย่างไรครับ

ส.   สติเกิดเดี๋ยวนี้ซิคะ ถ้าไม่เกิดก็ต้องฟังพระธรรม เป็นปัจจัย เป็นเครื่องปรุงแต่ง เป็นสังขารขันธ์ เพราะเหตุว่าสติอยู่ดีๆก็จะเกิดตามใจชอบไม่ได้เลย

ทรงเกียรติ์   ถ้าเจริญมรณสติ จะช่วยได้ไหมคะ

ส.   มรณสติคืออย่างไร

ทรงเกียรติ์   คือพิจารณาถึงความตายบ่อยๆ

ส.   หรือว่าขณะที่สติเกิดเดี๋ยวนี้ แสดงแล้วว่า เป้นมรณสติ เพราะเหตุว่าไม่ประมาทในความตาย สติปัฏฐานจึงระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทันที นี่คือการแสดงแล้วว่า เป็นมรณสติอย่างยิ่ง โดยไม่ต้องอ้อมค้อมไปนึกถึงความตายเสียก่อน นึกตั้งยาวนาน สติปัฏฐานก็ไม่เกิดได้ แต่ถ้าเป็นผู้มีปกติเจริญสติปัฏฐาน แล้วรู้โดยไม่ต้องคร่ำครวญว่า มรณสติเป็นสิ่งที่จะเกิดเมื่อไร วันไหน ที่ไหน โดยอาการอย่างไรก็ไม่รู้ ถ้ามัวแต่คิดอย่างนี้กับการที่สติระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏทันที อันนั้นย่อมเป็นมรณสติอย่างยิ่ง เพราะเหตุว่าไม่ประมาทในการระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

ท่านผู้ฟังเป็นห่วงว่า เมื่อใกล้จะจุติ เวทนาจะมีกำลัง แต่ว่าสภาพธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตาจริงๆ สิ่งที่ห่วง เหลือที่จะห่วง ก็อาจจะไม่เกิดขึ้นเป็นไปอย่างนั้นก็ได้ พอถึงเวลาจริงๆ บางท่านก็เหมือนหลับแล้วตื่น ความตายเร็วยิ่งกว่ากระพริบตา เพราะเป็นจิตขณะเดียวเท่านั้นเอง แต่การกระพริบตาจิตต้องเกิดซ้ำกันหลายขณะ รูปจึงทำการไหว เป็นการกระพริบตาได้ เพราะฉะนั้น จุติจิตจริงๆ ไม่น่ากลัวเลย