วันหนึ่งๆ ภวังคจิตเกิดมาก

ถ. ในขณะที่ตื่นอยู่ ก็ทำภวังคกิจหรือ

สุ. ระหว่างที่ไม่มีการรู้อาอารมณ์ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ

ถ. นั่งเหม่ออย่างนี้หรือ

สุ. เห็นหรือเปล่า

ถ. ไม่เห็น เพราะไม่มี ...

สุ. เหม่อๆ นั่น เห็นไหม

ถ. คิดว่าไม่เห็น

สุ. ไม่เห็น จะเรียกว่าเหม่อไหม

ถ. อาจจะหลับตา

สุ. ได้ยินเสียงไหม

ถ. ก็ควรจะมี

สุ. แต่ตามความเป็นจริง วันหนึ่งๆ ภวังคจิตเกิดมาก เพราะต้องคั่น ทุกวาระหนึ่งๆ ซึ่งมีการรู้อารมณ์ทางตา หรือทางหู

ถ. เพราะว่าทำหน้าที่ดำรงภพชาติอยู่แล้ว ใช่ไหม

สุ. ใช่ โดยไม่รู้อีกเหมือนกันใช่ไหมว่า ในขณะนี้เองภวังคจิตก็เกิดขึ้น คั่นระหว่างวิถีจิตทางตาที่เห็น และวิถีจิตทางหูที่กำลังได้ยิน

แนวทางเจริญวิปัสสนา ตอนที่ 1518