เร่งรัด -พฐ.180
สุ. บางท่านๆ ก็ฟังทางวิทยุบ้าง บางท่านๆ ก็ฟังทางเอ็มพี ๓ ทางเทป แต่ท่านก็ไม่มา เพราะว่าวันอาทิตย์ก็มีหลายแห่งใช่ไหม ท่านก็ไปเย็บปักถักร้อย จัดดอกไม้ ทำอาหารหรืออะไรๆ เพราะว่าท่านเรื่อยเฉื่อยหรือเปล่า ก็เป็นสิ่งที่คนอื่นก็ไปเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แต่ตราบใดที่มีเม็ดพืชของศรัทธา ประมาทไม่ได้ จะเจริญเติบโตหรือว่าจะอยู่กับที่ก็แล้วแต่ ก็เป็นสิ่งที่พระผู้มีพระภาคทรงทราบอัธยาศัย ทรงแสดงธรรมโดยประการทั้งปวงเพื่อที่จะเกื้อกูล แต่ก็ต้องค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไป ไม่ใช่ว่าจากหน้ามือแล้วก็ไปเป็นหลังมือได้ เว้นผู้ที่ได้อบรมเจริญมาแล้ว พร้อมที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรม ซึ่งชีวิตของท่านเป็นชีวิตธรรมดา ไม่มีใครสามารถที่จะรู้ได้เลย ในครั้ง ๒๕๐๐ กว่าปีว่าบุคคลนี้จะได้เป็นพระโสดาบัน อย่างสุปปพุทธกุฏฐิขอทานโรคเรื้อนด้วย อาหารก็ไม่มี แล้วใครจะคิดว่าบุคคลนี้ฟังธรรม แล้วก็จะได้เป็นพระโสดาบันบุคคล นี่ก็แสดงให้เห็นว่าแต่ละภพแต่ละชาติ เราไม่สามารถที่จะรู้ถึงสิ่งที่ได้สะสมมาแล้วถ้าไม่ใช่พระผู้มีพระภาค บางคนฟังธรรมแล้วก็ง่วงนอน ก็มี ก็จริง แต่ถึงกาลที่จะรู้แจ้งอริยสัจจธรรมก็เป็นไปได้ แต่ว่าไม่ได้หมายความว่าเราควรจะเรื่อยเฉื่อยต่อไปเพราะเหตุว่าบังคับก็ไม่ได้ แล้วก็เร่งรัดก็ไม่ได้ แต่ต้องเป็นการปรุงแต่งของสังขารขันธ์
ที่มา ...