เวทนา

คำเดิม

 เวทนา  มาจากคำภาษาบาลีตรงตัว คือ เวทนา หมายถึง ความรู้สึก เป็นสภาพธรรมที่มีจริงอย่างหนึ่ง ขณะใดที่จิตเกิดขึ้นรู้อารมณ์ใด เวทนาเจตสิกที่เกิดร่วมกับจิต  ในขณะนั้นก็รู้สึกดีใจ หรือ เสียใจ สุขกายหรือทุกข์กาย หรือเฉยๆ ในอารมณ์นั้น แต่ละหนึ่ง ๆ ตามสมควรแก่จิตประเภทนั้น ๆ

เวทนาเจตสิก เกิดกับจิตทุกดวง และมีความแตกต่างกันไปตามประเภทของจิตนั้นๆ เช่นโทมนัสเวทนาเกิดร่วมกับโทสมูลจิต อุเบกขาเวทนาเกิดร่วมกับโมหมูลจิต และ โลภมูลจิต เป็นต้น 

ความเปลี่ยน

เพราะไม่ได้ศึกษาให้เข้าใจพระธรรมคำสอนจึงเข้าใจว่าเวทนา คือ น่าสงสาร น่าเห็นใจ หรือพูดว่า น่าเวทนา

การศึกษาพระธรรมให้เข้าใจเท่านั้น ที่จะเป็นเครื่องป้องกันไม่ให้เห็นผิดจากความเป็นจริงของสภาพธรรม

ขอเชิญคลิกเพื่อศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่ 

เวทนาขันธ์ 

ความจริงแห่งชีวิตตอนที่ ๑๒๗ จิตตสังเขป (เวทนาเจตสิก ๕ ประเภท)  

ความจริงแห่งชีวิตตอนที่ ๑๒๒ จิตตสังเขป (ความต่างของเวทนาเจตสิก) 

ความจริงแห่งชีวิต ตอนที่ ๑๒๑ จิตตสังเขป (เวทนาเจตสิก) 

เวทนาเจตสิก กับ จิต


หมายเลข 5