พหุลกรรม

พหุลกรรม

พหุล (มาก) + กมฺม (เจตนาซึ่งเป็นผู้กระทำ)

กรรมที่ทำไว้มาก กรรมหนา หมายถึง กุศลกรรมหรืออกุศลกรรมที่ทำไว้มากหรือทำบ่อยๆ เรียกว่า อาจิณณกรรมก็ได้หรือแม้ทำครั้งเดียว แต่มีการซ้องเสพคิดถึงบ่อยๆ เช่นให้ทานเป็นประจำหรือฆ่าสัตว์เป็นอาจิณได้แก่เจตนาเจตสิกที่เกิดกับอกุศลจิต ๑๒ ดวง และมหากุศลจิต ๘ ดวงถ้าไม่มีครุกรรมและอาสันนกรรม พหุลกรรมย่อมให้ผลนำปฏิสนธิได้