ผู้ใดอบรมจิตได้ ทุกข์จักมาถึงผู้นั้น แต่ที่ไหน [ขิตกเถรคาถา]

[เล่มที่ 51] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย เถรคาถา เล่ม ๒ ภาค ๓ ตอน ๒ - หน้าที่ 170

ขิตกเถรคาถา

(ว่าด้วยคาถาของพระขิตกเถระ)

[๒๙๓]  ได้ยินว่า พระขิตกเถระได้ภาษิตคาถานี้ไว้ อย่างนี้ว่า "จิตของใครตั้งมั่น ไม่หวั่นไหวดั่งภูเขา ไม่กำหนัดแล้ว ในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ไม่ขัดเคืองในอารมณ์- เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง ผู้ใด อบรมจิตได้อย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงผู้นั้น แต่ที่ไหน

จิตของเราตั้งมั่น ไม่หวั่นไหว ดั่งภูเขา จิตของเรา ไม่กำหนัดแล้ว ในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความกำหนัด ไม่ขัดเคือง ในอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งความขัดเคือง เราอบรมจิตได้แล้วอย่างนี้ ทุกข์จักมาถึงเราแต่ที่ไหนๆ "