ความเป็นอยู่วันเดียว
สุวิทย์02
วันที่ 18 เม.ย. 2551
หมายเลข 8317
อ่าน 931
รีโพสต์ โดย suwit02
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒-หน้าที่ 417
๑๒. ก็ผู้ใดไม่เห็นความเกิดขึ้นและความเสื่อม อยู่ พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของ ผู้เห็นความเกิดและความเสื่อม ประเสริฐกว่าความ เป็นอยู่ของผู้นั้น.
๑๓. ก็ผู้ใดไม่เห็นบทอันไม่ตาย พึงเป็นอยู่ ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นบทอันไม่ ตาย ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ของผู้นั้น.
๑๔. ผู้ใดไม่เห็นธรรมอันยอดเยี่ยม พึงเป็น อยู่ ๑๐๐ ปี ความเป็นอยู่วันเดียวของผู้เห็นธรรม อันยอดเยี่ยม ประเสริฐกว่าความเป็นอยู่ของผู้นั้น
