พระภิกษุสูบบุหรี่หรือเคี้ยวหมากพลู ผิดศีลวินัยหรือไม่

ในพระไตรปิฎกไม่ได้มีพระบัญญัติ เรื่องการสูบบุหรี่ หรือเคี้ยวหมาก ไว้โดยตรงคือ ไม่มีสิกขาบทห้าม และไม่มีการอนุญาต แต่ควรพิจารณาว่าควรหรือไม่ควรจริงอยู่ การสูบบุหรี่หรือเคี้ยวหมากไม่ใช่สุราเมรัย แต่เป็นสิ่งที่มีประโยชน์ หรือมีโทษต่อร่างกาย ทำไมต้องสูบ ทำไมต้องเคี้ยว? ในพระวินัยพระพุทธองค์

ทรงแสดงมหาปเทสไว้ตอนหนึ่งว่า สิ่งใดที่มิได้บัญญัติห้ามไว้ แต่สิ่งนั้นไม่ควรและเข้ากับสิ่งที่เป็นอกัปปิยะ สิ่งนั้นย่อมไม่ควร ดังนั้น ผู้ที่เคารพในพระธรรมวินัย และหวังความเจริญในพระธรรมวินัยนี้ ย่อมไม่บริโภคสิ่งที่ไม่ดี และมีโทษต่อสุขภาพครับ

ที่ยังสูบบุหรี่และเคี้ยวหมากอยู่ ก็แสดงว่า ยังติดในรส อันเป็นกิเลสอย่างหยาบๆ เคยเห็นภิกษุบางรูป ที่ลูกศิษย์กล่าวยกย่องว่า เป็นพระอรหันต์ ในยุคนี้ยังติดการฉันหมากหรือติดบุหรี่อยู่ พิจารณาแล้วก็ควรจะเข้าใจได้ว่า ถูกต้องหรือไม่

ถึงแม้จะไม่มีบัญญัติไว้ แต่พระภิกษุที่สูบหรี่ ดูไม่งาม ไม่เหมาะกับเพศบรรพชิตทำให้คนอื่นเห็นไม่เลื่อมใส ไม่ศรัทธาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ