ภิกษุต้องอาบัติ

ชาตินั้นชาติเดียวค่ะ ถ้าเป็นผู้ที่มีอาบัติติดตัว (ถ้าห้ามตลอดไปคงไม่มีใครกล้าบวชแน่) กรรมทุกอย่างให้ผลแล้วก็หมดไป ตามแต่กำลังของกรรมประเภทนั้นๆ

ห้ามชาติเดียวค่ะ ตัวอย่างเช่น เอรกปัตต์นาคราช สมัยที่เป็นพระภิกษุเดินทางโดยเรือ เอามือไปเด็ดตะไคร้น้ำแล้วไม่ได้ปลงอาบัติ ตายไปไปเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน ถึงแม้ว่าจะได้ฟังธรรม ก็ไม่สามารถบรรลุธรรมในชาตินั้นค่ะ