มือที่จับเชือก
ได้ฟังท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ บรรยายในรายการ "แนวทางเจริญวิปัสสนา" เนื้อหาตอนหนึ่งแสดงถึงในชีวิตประจำวัน ถึงแม้ว่าจะยังมีความติดข้องยินดีพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ เป็นไปตามอำนาจของอกุศลอยู่บ้างตามการสะสม แต่ถึงอย่างไรก็ตาม ก็ไม่ควรที่จะขาดการฟังพระธรรม ซึ่งเป็นคำบรรยายที่เกื้อกูลแก่ผู้ศึกษาธรรมได้เป็นอย่างดี จึงขอยกมาเพื่อศึกษาร่วมกันดังนี้ครับ"
"ถ้าจะอุปมา ... ภพภูมิข้างหน้าเป็นอบายภูมิ พระธรรมและกุศลทั้งหลายในชาตินี้ เปรียบเหมือนเชือกที่ทุกท่านกำลังจับอยู่ ที่จะไม่ปล่อยให้ตัวเองตกลงไปสู่อบายภูมิ แต่ถ้า กำลังในการจับเชือกนั้นอ่อนลงจนกระทั่งปล่อยมือจากพระธรรม นั่นเป็นการแน่นอน ที่จะไม่มีทางรู้แจ้งอริยสัจจธรรม และอกุศลกรรมที่ได้กระทำแล้วก็มีโอกาสที่จะทำให้ตกไปสู่อบายภูมิได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตกไปสู่เหวของอวิชชา ซึ่งยากแสนยากที่จะขึ้นมาได้ เพราะเป็นเหวลึก”
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 202
ข้อความตอนหนึ่งจาก ...
เรื่องชาวนา
"บุคคลกระทำกรรมใดแล้ว ย่อมเดือดร้อนในภายหลัง เป็นผู้มีหน้าชุ่มด้วยน้ำตา ร้องไห้ เสวยผลของกรรมใดอยู่ กรรมนั้นอันบุคคลกระทำแล้ว ไม่ดีเลย"
พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒ - หน้าที่ 211
ข้อความตอนหนึ่งจาก ...
เรื่องสุมนมาลาการ
"บุคคลทำกรรมใดแล้ว ย่อมไม่เดือดร้อนในภายหลัง เป็นผู้เอิบอิ่ม มีใจดี ย่อมเสวยผลของกรรมใดอยู่ กรรมนั้นแล อันบุคคลทำแล้ว เป็นกรรมดี"
มีเวลาสำหรับอย่างอื่นยังมากมายเมื่อเทียบกับเวลาฟังธรรมและสนทนาธรรม
ขออนุโมทนาค่ะ
เตือนตัวเองอย่าเป็นผู้ประมาท ... ชีวิตสั้นนัก ... ไม่พักไม่เพียร ...
อนุโมทนาค่ะ
