ความตั้งใจกับความอยาก ต่างกันหรอคะ

ความตั้งใจ เป็นได้ทั้งกุศลหรืออกุศล

ความอยาก เป็นอกุศลเท่านั้น

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

คิดอยากตักบาตร เพราะอะไรครับ ถ้าอยากได้บุญก็เป็นอกุศล กับเห็นประโยชน์ในการเจริญกุศลไม่ใช่อยาก จึงตักบาตรด้วยความตั้งใจที่เป็นไปในทางกุศลครับ ดังนั้น เจตนา ความตั้งใจเกิดกับกุศลหรืออกุศลก็ได้ แต่เพราะเห็นประโยชน์ในการเจริญกุศล และอนุเคราะห์ภิกษุผู้ต้องบำเพ็ญสมณธรรม โดยอาศัยอาหารจากเดินบิณฑบาตร จึงตั้งใจใส่ จึงเป็นจิตที่เป็นกุศล โดยขณะนั้นก็มีความตั้งใจเกิดร่วมกับจิตนั้นครับ ต่างกับ คิดอยากจะใส่บาตรเพราะจะได้บุญ มีความตั้งใจ เกิดด้วยเช่นกัน แต่เกิดพร้อมกับจิตที่ เป็นอกุศล มีความอยากที่เป็นโลภะนั่นเองครับ จึงต่างกัน

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ความตั้งใจชอบเป็นสัมมาสมาธิเป็นไปในทาน ศีล ภาวนา ตั้งใจจะใส่บาตรจิตขณะนั้นเป็นไปในทาน เป็นกุศลจิตแต่ต่อมาไม่ได้ใส่บาตรเป็นจิตคนละขณะจากที่ตั้งใจใส่บาตรคะ

ตั้งใจที่เป็นมิจฉาสมาธิก็มี เป็นอกุศล คำว่า อยาก หากหมายถึงความติดข้อง เช่น อยากใส่บาตรเพราะอยากได้บุญติดข้องในบุญ เป็นโลภะ เป็นอกุศล

ความตั้งใจทำกุศล เช่น ตั้งใจจะใส่บาตรแล้วก็ใส่บาตรจริงๆ แต่ความอยากใส่บาตร บางทีก็แค่อยากเป็นโลภะ ไม่ได้ใส่บาตรสักทีค่ะ

ถ้าเข้าใจเรื่องอยากและตั้งใจแล้ว มีเวลา ช่วยเปิดประเด็นแสดงความเห็นความเปลี่ยนแปลงของเว็ป.ด้วยว่าดีหรือไม่ดี หรือควรปรับปรุงอย่างไรฯลฯ

ทำทานอย่างไรจึงถูกต้อง ถ้าไม่เกิดศรัทธาแล้วทำไปก็เสียเปล่าหรือไม่ เห็นพระ บิณทบาตรได้ของมากแล้ว ใจก็คิดว่าท่านเอาไปแล้วเป็นส่วนเกินไม่ได้ใช้ประโยชน์ จึงเลือกทำกับพระบางรูปที่เห็นว่าท่านเป็นพระดี ขอคำชี้แนะจากท่านผู้รู้ด้วย

ขอบพระคุณค่ะ

การถวายทานแก่พระภิกษุ พระพุทธองค์ทรงแนะนำให้ถวายแก่สงฆ์ (สังฆทาน) คือ ไม่ เจาะจงภิกษุรูปใดรูปหนึ่ง ถ้าท่านได้ของมากอยู่แล้ว ควรถวายแก่รูปอื่นที่ยังไม่ได้ ไม่ควรยัดใส่ทั้งที่ท่านได้มากจนล้น ถ้ารู้ว่าสงฆ์บางคณะที่ท่านปฏิบัติตามพระธรรมวินัย ก็ควรสนับสนุน

ขออนุโมทนาครับ