การพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันของสัตว์โลก?

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

๑. ในพระไตรปิฎฏแสดงว่าการจะมีเงินทองร่ำรวยก็ต้องมีเหตุ คือกุศลกรรมที่ได้ทำมา ให้ผลและปโยคะ ความเพียร ไม่ใช่เพราะสิ่งอื่น รังผึ้งไม่ใช่เหตุให้ร่ำรวยครับ ขอแสดงข้อความในพระไตรปิฎกเรื่อง มงคล (ความคิดเห็นที่ ๒)

๒. เป็นกุศลหรือไม่ขึ้นอยู่กับเจตนา ถ้าปรารถนาดีอยากให้เขาได้อยู่ ไม่ทำให้เขาเดือดร้อนก็เป็นเจตนาดี เป็นกุศล การไล่ไปเป็นบาปหรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับเจตนา เช่นกัน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใด ถ้าทำด้วยอกุศลเจตนาคือทำร้ายหรือทำลายเขาเพื่อความสุขของตนเองก็ตามทีก็เป็นอกุศลเจตนา เป็นบาป แต่ถ้าเรากลัวแต่ไม่ใช้วิธีทำร้าย เพราะไม่อยากทำลายเขาก็ใช้วิธีที่จะไม่ทำให้เขาเดือดร้อน นั่นก็ไม่เป็นอกุศลกรรมที่ต้องไปทำร้าย ทำลายเขา ขึ้นอยู่กับเจตนาเป็นสำคัญ

ขออนุโมทนา

[เล่มที่ ๕๘] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ชาดก เล่ม ๓ ภาค ๕ - หน้าที่ ๙๕๙
ข้อความบางตอนจาก

อรรถกถามหามงคลสูตร
ความสวัสดีเหล่านั้นแล ผู้รู้สรรเสริญแล้ว มีสุขเป็นผลกำไรในโลก นรชนผู้มีปัญญาพึงเสพความสวัสดีเหล่านั้นไว้ในโลกนี้ ก็ในมงคลมีประเภทคือ ทิฏฐมงคล (การเห็นเป็นมงคล) สุตมงคล (การได้ยินเป็นมงคล) และมุตมงคล (การได้กลิ่น .... รู้สิ่งที่กระทบสัมผัสเป็นมงคล) มงคลสักนิดหนึ่งที่จะเป็นมงคลจริงๆ ไม่มีเลย

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ตอบคำถามข้อที่ ๑.

ความคิดเห็นที่ ๑ โดย : ม.ศ.พ.

มงคลตื่นข่าวคือ การเชื่อในเรื่องที่ตื่นกันไปเอง ว่าสิ่งหนึ่งสิ่งใดหรือการกระทำอย่างหนึ่งอย่างใดเป็นมงคลโดยไม่มีเหตุผล ซึ่งตามสภาพธรรมก็คือทิฏฐิ (ความเห็นผิด) ซึ่งแสดงออกมาในลักษณะของการกระทำหรือข้อวัตรปฏิบัติที่เป็นไปด้วยความเห็นผิดนั้น (สีลพตปรามาส) ดังนั้นการกระทำตามๆ กันไปโดยไม่มีเหตุผล และยึดถือด้วยความเห็นผิดว่าเป็นมงคล นั่นก็คือมงคลตื่นข่าว

ตัวอย่างในเรื่องของมงคลตื่นข่าว ก็มากมายหลากหลาย ไปตามยุคสมัย ในสมัยพุทธกาลบางบุคคลเชื่อว่า การได้เห็นบางสิ่งบางอย่างในตอนเช้านั้นเป็นมงคล เช่น การเห็นนกนางแอ่นลม มะตูมอ่อน ปลาตะเพีอน ในสมัยปัจจุบันบางบุคคลก็เชื่อว่าการได้เห็นหรือได้กราบไหว้ต้นไม้ หรือสัตว์ที่มีลักษณะประหลาดนั้นเป็นมงคล ชนชาติต่างๆ ก็มีการยึดถือในมงคลตื่นข่าวแตกต่างกันไป

ดังนั้นมงคลตื่นข่าวไม่ใช่มงคล มงคลจริงๆ ก็คือ มงคล ๓๘ ประการที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงไว้ในมงคลสูตร (ขุททกนิกายขุททกปาฐะ) ตั้งแต่การไม่คบคนพาล การคบบัณฑิต การบูชาบุคคลที่ควรบูชา เป็นต้น

๒. ถ้าตอนที่ผึ้งมาทำรัง โดยที่เราไม่ได้มีกุศลเจตนาจะให้ผึ้งทำรัง ขณะนั้นไม่ใช่บุญ แต่ถ้าภายหลัง รู้ว่าที่ตรงนั้นมีผึ้งอยู่ พยายามงดเว้นที่จะไม่ไปเบียดเบียน ฆ่า หรือกำจัดด้วยวิธีใดๆ ขณะนั้นเป็นบุญคือ จิตเป็นกุศล เพราะมีการวิรัติทุจริตทางกาย ส่วนเรื่องการจะถูกผึ้งต่อยหรือไม่ ขึ้นอยู่กับอกุศลกรรมที่เคยทำไว้จะให้ผล เช่น บางบ้านไม่มีผึ้งมาทำรังอยู่ในเขตบ้านเลย แต่เจ้าของบ้านก็อาจจะถูกผึ้งต่อยที่อื่นได้เพราะฉะนั้น การไม่เบียดเบียนกันย่อมดีกว่า เพราะไม่เกิดการจองเวร และไม่ก่อให้เกิดอกุศลวิบากในภายหลัง สามารถอยู่ร่วมกันโดยผาสุกได้

ขออนุโมทนาครับ

ถ้าไม่ลำบากอะไร ก็ให้เขาอยู่อาศัยก็ได้ ผึ้งพวกนั้นก็อาจจะเคยเป็นญาติเรามาก่อนใน อดีตก็ได้ค่ะ

ขออนุโมทนาครับ 

ขออนุโมทนาค่ะ