ความคิดเห็นที่นำไปสู่การปฏิบัติผิด
การปฏิบัติที่ผิด ควรที่จะรู้ว่า ขณะใดที่ไม่ระลึกรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ขณะนี้ทางตามีสิ่งที่กำลังปรากฏ ทางหูมีสิ่งที่กำลังปรากฏ ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เป็นของจริง ถ้าสติไม่ระลึกลักษณะของ สภาพธรรมที่ปรากฏแล้ว ผิดทั้งหมด
รับฟัง ...
ความคิดเห็นที่นำไปสู่การปฏิบัติผิด
มีท่านผู้ฟังเขียนความเห็นมา ๓ ข้อ และคำถาม ๔ ข้อ
คำถามข้อที่ ๑. ความคิดเห็นอันไหนจะนำไปสู่การปฏิบัติที่ผิด
สุ. การปฏิบัติที่ผิด ควรที่จะรู้ว่า ขณะใดที่ไม่ระลึกรู้ลักษณะของ สภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ขณะนี้ทางตามีสิ่งที่กำลังปรากฏ ทางหูมีสิ่งที่กำลังปรากฏ ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เป็นของจริง ถ้าสติไม่ระลึกลักษณะของ สภาพธรรมที่ปรากฏแล้ว ผิดทั้งหมด
ข้อความในอรรถกถามีว่า
แม้การอบรมเจริญสมถะถึงฌานจิตก็ผิด เมื่อเปรียบเทียบกับมรรคมีองค์ ๘ ซึ่งเป็นหนทางที่จะทำให้ดับกิเลสได้ แต่ว่าฌานจิตไม่เป็นการดับกิเลส ไม่ใช่การเจริญปัญญาที่จะดับกิเลส
เพราะฉะนั้น หนทางใดๆ ก็ตาม ที่ไม่ใช่สัมมามรรค ที่เป็นมรรคมีองค์ ๘ หนทางทั้งหมดเป็นมิจฉามรรค [ตอนที่ 1610]
แม้การอบรมเจริญสมถะถึงฌานจิตก็ผิด เมื่อเปรียบเทียบกับมรรคมีองค์ ๘ ซึ่งเป็นหนทางที่จะทำให้ดับกิเลสได้ แต่ว่าฌานจิตไม่เป็นการดับกิเลส ไม่ใช่การเจริญปัญญาที่จะดับกิเลส หนทางใดๆ ก็ตาม ที่ไม่ใช่สัมมามรรค ที่เป็นมรรคมีองค์ ๘ หนทางทั้งหมดเป็นมิจฉามรรค
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตครับ
