การเจริญอนิจจสัญญา

อนิจจสัญญาเป็นชื่อของสัญญาที่เกิดกับปัญญาขั้นวิปัสสนาญาณที่รู้ความเกิดดับของนาม และรูป ผู้ที่เจริญอนิจจสัญญาต้องมีปัญญาระดับนั้นจึงจะเจริญได้ และจึงมีผลมากกว่าการเจริญเมตตาฌาน การเจริญอนิจจสัญญามีพยัญชนะจากพระไตรปิฎกดังนี้

[เล่มที่ 38] พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่ม ๕ - หน้าที่ 191

ข้อความบางตอนจาก..

อาพาธสูตร

......ดูก่อนอานนท์ ก็อนิจจสัญญาเป็นไฉน ดูก่อนอานนท์ ภิกษุในธรรมวินัยนี้ อยู่ในป่าก็ดี อยู่ที่โคนไม้ก็ดี อยู่ในเรือนว่างเปล่าก็ดี ย่อม พิจารณาเห็นดังนี้ว่า รูปไม่เที่ยง เวทนาไม่เที่ยง สัญญาไม่เที่ยง สังขารทั้งหลายไม่เที่ยง วิญญาณไม่เที่ยง ย่อมพิจารณาเห็นโดยความเป็นของไม่เที่ยงในอุปาทานขันธ์ ๕ เหล่านี้ ด้วยประการอย่างนี้ ดูก่อนอานนท์ นี้ เรียกว่าอนิจจสัญญา...

ลาภ ยศ สักการะ สรรเสริญ สุข ทุกข์ ทุกอย่างไม่เที่ยง

ขออนุโมทนา

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

อนิจจสํญญา คือ การจำโดยความไม่เที่ยงซึ่งเกิดร่วมกับปัญญาที่เป็นระดับสูง สัญญา เจตสิก เป็นสภาพธัมมะที่จำ ขณะที่จิตเกิดขึ้นก็ต้องมีสัญญาเจตสิกเกิดร่วมด้วย และก็ จำในอารมณ์นั้น ขณะนี้เห็นอะไร เห็นคน สัตว์ เห็นว่าไม่เที่ยงหรือเปล่า (อนิจจสัญญา) เปล่าเลยครับ ก็เห็นว่ายังเป็นคน ไม่เห็นดับไปตรงไหนเลย เป็นนิจสัญญา จำว่าเที่ยง ไม่ได้เห็นโดยความไม่เที่ยง

แล้วอนิจจสัญญามีผลมากกว่า เมตตาฌานอย่างไร

การอบรมเมตตาฌาน ซึ่งเป็นสมถภาวนา เพียงแค่ข่มกิเลสไว้เท่านั้น ไม่สามารดับกิเลสได้แต่การอบรมเจริญวิปัสสนา คือ เห็นโดยตามความเป็นจริงของสภาพธัมมะ ว่า ไม่เที่ยง (อนิจจสัญญา) สามารถดับกิเลสได้หมด และเป็นหนทางเดียวที่จะดับกิเลส จึงมีผลมากกว่าคือไม่ต้องเกิดอีกครับ ดับกิเลสหมดนั่นเอง

ขออนุโมทนาครับ

ขออุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

เจริญอนิจจสัญญา เพื่อดับความวิปลาสของสัญญา ที่จำว่าสภาพธรรมะ เที่ยง ครับขออนุโมทนา

อนุโมทนาครับ

ขออนุโมทนาครับ 

ดูกร ภิกษุทั้งหลาย ลาภสักการะและความสรรเสริญ ทารุณ เผ็ดร้อน หยาบคาย เป็นอันตรายแก่การบรรลุธรรมอันเกษมจากโยคะ ซึ่งไม่มีธรรมอื่นยิ่งไปกว่า.. ประโยชน์อย่างยิ่ง ค่ะ ขอกราบอนุโมทนา สาธุค่ะ