เจริญกุศลทุกทางที่มีโอกาส

คุณวันทนา ดิฉันรู้สึกว่าเรื่องของการรักษาศีล ถ้าฝึกจนเป็นนิสัยแล้ว ก็ดูจะง่ายกว่าทาน เพราะว่าในเรื่องของทานนั้น แม้ว่าผู้บริจาคจะมีศรัทธา แต่ถ้าโอกาสหรือปัจจัยไม่อำนวยให้ ก็ย่อมจะบริจาคไม่ได้

ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นคนที่ฝึกเจริญศีล จนกระทั่งเป็นนิสัย ผู้นั้นก็มีสีลุปนิสัย ซึ่งก็คงจะเห็นว่า ท่านเหล่านั้นมีกาย วาจาสะอาด ไม่เบียดเบียนใครให้เดือดร้อนเลย ถึงแม้ว่าการให้ทานของท่านผู้นั้น อาจจะน้อยกว่า ท่านที่มีทานุปนิสัย และสำหรับท่านที่เห็นโทษของกิเลส ก็ย่อมจะเจริญกุศลทุกทางที่มีโอกาส ไม่ว่าจะเป็นโอกาสของกุศลประเภทไหน อย่างเช่น ถ้าเป็นโอกาสของทาน ก็ให้ทาน ถ้าเป็นโอกาสของศีล ก็รักษาศีล หรือว่าเวลาที่มีโอกาสเจริญภาวนา ก็เจริญภาวนา

ฟังและอ่านเพิ่มเติม บุญญกิริยาวัตถุ แผ่นที่ 1 ตอนที่ 4