ภิกษุคือผู้มีความละอาย ก่อนบวชก็รู้แล้วว่ารับเงินไม่ได้ แล้วจะรับเงินได้อย่างไร

หทเย นิเธตพฺพยุตฺตกํ
(ข้อความที่ควรเก็บไว้ในหทัย)
[๙๙๘]

ภิกษุคือผู้มีความละอาย ก่อนบวชก็รู้แล้วว่ารับเงินไม่ได้ แล้วจะรับเงินได้อย่างไร

อาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ สนทนาเรื่องปฏิบัติธรรม ที่มูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนา ๓ มิถุนายน ๒๕๖๑

ภิกษุที่แท้จริงต้องเป็นภิกษุในธรรมวินัย มีความละอายยิ่งกว่าคฤหัสถ์ เพราะเหตุว่าพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง นำไปสู่การเห็นกิเลสที่ละเอียดซึ่งในเพศคฤหัสถ์ไม่เห็น เช่น การพูดล้อเล่น การบริโภคอาหารเสียงดัง เป็นต้น เพราะฉะนั้น ต้องเข้าใจว่าความละอายสำคัญที่สุด ละอายต่ออกุศลแม้เพียงเล็กน้อยที่จะขัดเกลาโดยการต้องมีความเข้าใจพระธรรม ถ้าไม่มีความเข้าใจพระธรรมรักษาพระวินัยไม่ได้ และพระวินัยแม้เพียงเล็กน้อยผู้ที่มีความละอายมีความเห็นถูก เห็นเหมือนเมฆก้อนใหญ่ นั่นคือ แม้กิเลสเพียงเล็กน้อยก็ต้องเห็นว่าเป็นโทษภัยอย่างนั้นจึงสมควรที่จะเป็นพระภิกษุ เพราะฉะนั้น เนื่องจากไม่เข้าใจความเป็นภิกษุตั้งแต่ต้น เพราะฉะนั้น พฤติกรรมใดๆ ทั้งหมดซึ่งไม่เป็นไปตามพระธรรมวินัย ชาวบ้านไม่รู้ เพราะฉะนั้น จึงช่วยกันทำลายพระธรรมวินัยด้วยประการต่างๆ เช่น สำหรับพระภิกษุ ก็ให้เงินให้ทอง ห่วงใยว่าจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีเงิน ก่อนบวชรู้แล้วว่าไม่มีเงิน ไม่ใช่ไม่รู้ ก่อนบวชรู้แล้วว่าจะมีชีวิตอย่างไม่มีเงินเลย

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

อ่านหัวข้ออื่นๆ คลิกที่นี่ ... เก็บไว้ในหทัย