ว่าด้วยมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฏฐิ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความโดยสรุปวรรคที่ ๒ (ว่าด้วยมิจฉาทิฏฐิและสัมมาทิฏฐิ

พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงว่า ธรรมที่เป็นเหตุให้เกิดในอบายอย่าภูมิคือความเห็นผิด ผู้ประกอบด้วยความเห็นผิดไปเกิดในอบายภูมิ ส่วนธรรมที่เป็นเหตุให้ไปเกิดในสุคติภูมิคือความเห็นถูก ผู้ประกอบด้วยความเห็นถูกก็ไปเกิดในสุคติภูมิ

กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่คล้อยตามความเห็นผิด ตลอดจนเจตนาความปรารถนา ความตั้งใจและสังขารของผู้ที่มีความเห็นผิด ย่อมเป็นไปเพื่อผลที่ไม่น่าปรารถนา ไม่น่าใคร่ไม่น่าพอใจ

ในทางตรงกันข้าม กายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ที่คล้อยตามความเห็นถูก ตลอดจนเจตนา ความปรารถนา ความตั้งใจและสังขารของผู้ที่มีความเห็นถูก ย่อมเป็นไปเพื่อผลที่น่าปรารถนา น่ารักใคร่น่าพอใจเท่านั้น.

มิจฉาทิฏฐิ = ทิฏฐิเจตสิก

สัมมาทิฏฐิ = ปัญญาเจตสิก

ทุกครั้งที่ฟังพระธรรม เพื่อสะสมความเห็นถูกว่าไม่ใช่เรา

ธรรมเตือนใจ : ชื่อว่ามิจฉาทิฏฐิเพราะอรรถว่าเป็นทิฏฐิ (ความเห็น) อันบัณฑิตเกลียด เพราะนำมาแต่ความพินาศ

(จาก ... พระอภิธรรมปิฎก ธัมมสังคณีปกรณ์)

สนทนาพระสูตรที่ มศพ วันเสาร์ที่ ๒๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๗

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ด้วยความเคารพยิ่ง