เราควรพูดในกาลอันสมควร

ขออนุโมทนา

ขออนุโมทนาค่ะ

ขออนุโมทนาครับ

สภาพจิตเป็นสำคัญ ไม่ใช่เรื่องที่พูด จริง แท้ ประกอบด้วยประโยชน์ และดูกาลเวลา

สาธุ

ในพระไตรปิฏกแสดงไว้ว่า มีลูกกาตัวหนึ่ง หงส์ ๒ ตัว คาบกิ่งไม้ แล้วให้ลูกกาคาบเกาะไว้ ในขณะที่บินนั้น ข้างล่างมีพระราชากำลังเสด็จเลียบพระนคร มีรถม้าอาชาไนย ๒ เป็นพาหนะ ลูกกาจึงคิดว่าเราก็เปรียบเหมือนพระราชา ที่มีหงส์ ๒ ตัว นำไป จึงได้กล่าวคำพูดนี้ออกมา หงส์ได้ยินดังนั้นจึงโกรธ จึงไปบอกพ่อหงส์ พ่อหงส์จึงตำหนิลูกกาที่พูดอย่างนั้น

สภาพจิตเป็นสำคัญ ปกติคนเรามักชอบคำชม ไม่ชอบคำติ แต่ถ้าติเพื่อก่อ (ให้ระลึกถึงกุศล) ควรพิจารนาเจตนา สาระ ประโยชน์ ถ้าโกรธไปแล้วจะได้หายโกรธ แล้วแก้ไข ... ก็ยังไม่สาย.

อนุโมทนาด้วยนะ

ยินดีในกุศลจิตค่ะ